تاثیر برخی آنتی اکسین‌ها بر شاخص‌های ریزازدیادی، رویشی و فعالیت iaa-اکسیداز پایه رویشی سنت جولین -a

پایه رویشی سنت جولین a یکی از پایه های رویشی نیمه پاکوتاه جنس پرونوس می باشد که به دلیل مقاومت به برخی بیماری ها و آفات شایع در هسته داران و همچنین سازگاری بالا در ارقام مختلف هسته داران از اهمیت خاصی برخوردار است. در این مطالعه تاثیر متیل جاسمونات، آنتی اکسین های تیبا و اسکوپولتین بر برخی شاخص های نوساقه زایی، فعالیت آنزیم iaaاکسیداز و همچنین بهبود برخی نارسایی های رشدی مانند رشد کند و بطئی نوساقه های تولید شده در طی فرایند ریزازدیادی در شرایط درون شیشه مورد مطالعه قرار گرفت. دو نوع ریز نمونه در آزمایش ها استفاده شد؛ ریزنمونه های با رشد عادی و با رشد کند و بطئی. در ریز نمونه های عادی اسکوپولتین و متیل جاسمونات با غلظت 1 میلی گرم در لیتر در محیط ms میزان نوساقه زایی را (به ترتیب 3.5±0.2 و 2.06±0.06) و رشد طولی را (به ترتیب cm1.77±0.02 و 1.45±0.03) به معنی داری نسبت به شاهد و تیبا افزایش دادند. این مواد همچنین تاثیر بسیار معنیداری در افزایش پارامترهای نوساقه زایی (به ترتیب 4.12±0.17 و 3.18±0.18 ) و رشد طولی (به ترتیب cm4.31±0.11 و 0.06±3.93) ریزنمونه های با رشد کند و بطئی دارند. مطالعه تغییرات آنزیم iaaاکسیداز هم نشان داد که نوساقه های با رشد کند و بطئی علی رغم رشد کم در مقایسه با شاهد، بیشترین میزان فعالیت آنزیمی را دارا هستند. استفاده از تیبا در مقایسه با اسکوپولتین کاهش معنی داری در فعالیت iaaاکسیداز در هردو نوع منبع ریزنمونه با روند نزولی در طول 30 روز را نشان داد.