اثر تغذیه سیلیکون بر برخی شاخص های رشدی و فیزیولوژیک گیاه یونجه (medicago sativa )تحت تنش آلودگی تولوئن در شرایط هیدروپونیک

سیلیکون (si) به عنوان یک عنصر ضروری در تغذیه گیاهان شناخته نشده است اما بسیاری از اثر های مفید آن در بهبود تحمل کیاه در شرایط تنش های محیطی در گیاهان گزارش شده است. از سوی دیگر، تولوئن یک ماده آلی سمی بوده که به طور گسترده در منابع آبی یافت می شود. بنابراین، حضور این ترکیب یک تنش محیطی برای گیاهان اطراف بسیاری از صنایع می باشد. هدف از این پژوهش که در محیط کشت محلول غذایی انجام شد، بررسی تاثیر کاربرد siبر کاهش خسارت ناشی از آلودگی تولوئن در گیاه یونجه بود. گیاهچه های یونجه در محلول های غذایی بدون یا با سیلیکون (1 میلی مولار) رشد داده شده و به مدت 30 روز در معرض آلودگی تولوئن در سه سطح 0، 225 و450 میلی گرم در لیتر قرار گرفتند. آلودگی تولوئن اثر معنی داری بر کاهش وزن مرطوب شاخساره و ریشه و ارتفاع شاخساره و طول ریشه یونجه داشت. در حضور تولوئن، مقدار محتوای نسبی آب برگ، غلظت رنگیزه های فتوسنتزی برگ و غلظت آهن و روی ریشه و شاخساره، کاهش یافت. آلودگی تولوئن با پراکسیده کردن غشای ریشه سبب افزایش نشت یون های آهن و روی از غشاء سلول های ریشه شد. براساس نتایج این پژوهش کاربرد 1 میلی مولارsi در شرایط آلودگی تولوئن، سبب افزایش کارایی مصرف آب در گیاه شده همچنین به انسجام و پایداری غشاء کمک کرده و با افزایش غلظت کلروفیل برگ، توانایی گیاه برای استفاده موثرتر از نور را افزایش داده است. درنتیجه ممکن است یکی از دلایل افزایش غلظت آهن و روی در شاخساره یونجه مربوط به این تغییرات ایجاد شده در گیاه یونجه باشد.