بررسی اثر برخی از عوامل اکولوژیکی بر مواد موثره (عصاره) سرشاخه های گیاه پیرو (juniperus communis l.) در مراتع ییلاقی هزار جریب بهشهر

پیرو (juniperus communis l.) از مهمترین گیاهان رویشی ایران بوده و در ارتفاعات گرگان و در دره تالار در ارتفاعات گدوک، هزارجریب و اسپیلی طالش پراکنش دارد. در این پژوهش به بررسی کمیت و کیفیت ماده موثره(عصاره) سرشاخه گیاه j. communis در رویشگاه های مختلف مراتع ییلاقی هزارجریب بهشهر پرداخته شد. سرشاخه ها در طبفات ارتفاعی 1950 ،2050، 2150 و 2250 متر از سطح دریا جمع آوری شده سپس در هوای آزاد تحت سایه خشک گردیدند. عصاره سرشاخه گیاه به روش meo hextract (استفاده از متانول) استخراج و جهت شناسایی ترکیبات عصاره از دستگاه gc/ms استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار spss صورت پذیرفت و جهت تجزیه و تحلیل و مقایسه خصوصیات عصاره از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه (anova) وttest استفاده گردید. 41 ترکیب در عصاره سرشاخه این گیاه شناسایی شد که از این میان ترکیبات alphapinene، sabinene، limonene، beta cubebene و diallyl phthalate دارای بیشترین درصد بوده و نیز رویشگاه اثر معنی داری را بر ترکیب phthalate diethyl و betathujene موجود در عصاره سرشاخه داشته است. ترکیبات abieta8,11,13triene ، d(+)carvone ، hexadecanamide، elemol و trans sabinene hydrate نیز تنها در یک رویشگاه مشاهده شدند. همچنین میان 12 ترکیب با برخی عناصر خاک همبستگی معنی داری مشاهده شد.