اثر سطوح مختلف کلات آهن بر رشد و فیزیولوژی خیار در اسیدیته مختلف محلول غذایی

از عوامل کنترل کننده جذب آهن، اسیدیته بستر یا محلول غذایی می باشد که در طی رشد و مصرف محلول غذایی اسیدیته تغییر کرده و بر جذب آهن اثر می گذارد. به منظور بررسی اثر سطوح مختلف اسیدیته محلول غذایی و غلظت های مختلف آهن بر خصوصیات رویشی و فتوسنتزی گیاه خیار رقم n3 این آزمایش انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه سطح اسیدیته شامل 5 ،7 و 8 به ترتیب به عنوان اسیدی، خنثی و قلیایی و غلظت های مختلف آهن شامل 25، 50 و 100 درصد آهن در محلول جانسون با سه تکرار در گلخانه دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که هدایت روزنه ای و تنفس گیاه با اسیدی شدن محلول غذایی نسبت به شرایط خنثی و قلیایی کاهش معنی داری داشت و فتوسنتز و فنول شاخساره و ریشه در شرایط اسیدی نسبت به سایر اسیدیته های محلول غذایی افزایش نشان داد. بیشترین هدایت روزنه ای و تنفس با کاربرد 25 درصد آهن و فتوسنتز در تیمار 100 درصد آهن مشاهده شد. نتایج برهمکنش آهن و اسیدیته نشان داد که شرایط قلیایی محلول غذایی باعث کاهش فنول شاخساره و فتوسنتز گیاه شده و با کاربرد درصدهای بالاتر آهن افزایش یافت. به طور کلی با اسیدی کردن محلول غذایی یا با کاربرد آهن با درصدهای بیشتر می توان خسارت ناشی از قلیایی شدن تدریجی محلول غذایی در خیار را کاهش داد. البته نیاز به آزمایش های بیشتری در گیاهان مختلف می باشد.