بررسی وضعیت قابلیت یادگیری سازمانی و موانع و تسهیل کننده های آن در دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

زمینه و هدف: یادگیری سازمانی و سازمان یادگیرنده، امروزه به عنوان یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار در موفقیت سازمانی محسوب می شود. این پژوهش با هدف تعیین قابلیت یادگیری سازمانی، موانع و تسهیل کننده های آن در دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در سال 92-1391 انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفـی- مقطعی120 نفر از کارکنان و مدیران دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی به روش تمام شماری انتخاب شده اند. که در نهایت 80 نفر در مطالعه شرکت نموده اند. ابزار مطالعه پرسشنامه ی قابلیت یادگیری سازمانی بوده که روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با روش لاوشه و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (86%) مورد تایید قرار گرفت. یافته ها: وضعیت یادگیری سازمانی در این دانشگاه بالاتر از سطح متوسط به دست آمد (میانگین 120 و انحراف معیار 26). همچنین مهم ترین موانع با میانگین 95/3 مربوط بهعادت و تمایل به انجام کارها به روش های قدیمی و کمبود حمایت مدیران ارشد و مهم ترین عامل تسهیل کننده با میانگین 24/4 مربوط بهضروری دانستن به کارگیری آموخته ها در عملبوده است. نتایج تفاوت معناداری بین متغیر های جنس، سن، سطح تحصیلات، پست سازمانی، سابقه ی کاری و نوع استخدام با قابلیت یادگیری سازمانی نشان نداد.نتیجه گیری: نتایج بیانگر بالاتر از سطح متوسط بودن قابلیت یادگیری در دانشگاه مورد مطالعه بود. لیکن تا رسیدن به سطح مطلوب نیاز به تلاش بیشتری می باشد. توصیه می شود به منظور ارتقای بهره وری سازمانی، تدابیر لازم جهت حذف یا کاهش موانع و همچنین تقویت تسهیل کننده های یادگیری سازمانی در دانشگاه اندیشیده شود.