مقایسه ی تاثیر دو روش آموزش فعال ترکیبی و روش کلاسیک در یادگیری درس آمار

زمینه و هدف: به کارگیری روش های نوین فعال و مشارکتی در تدریس، به عنوان یکی از روش های آموزشی دانشجو محور موجب افزایش دانش دانشجویان می گردد. در این مطالعه، چند روش و شیوه ی آموزشی ترکیب شده و برای تدریس آمار به کار رفته است و به دنبال آن به مقایسه ی تاثیر روش ترکیبی با روش آموزش کلاسیک پرداخته شد. روش بررسی: در مطالعه ی حاضر 20 دانشجوی کارشناسی ارشد رشته های پرستاری با گرایش مراقبت های ویژه، بیوشیمی، بیوتکنولوژی و mph گرایش مدیریت، را به دو گروه روش آموزشی کلاسیک (گروه کنترل) و ترکیبی (گروه تجربی) تقسیم و به مقایسه ی تاثیر دو روش پرداختیم. در این مطالعه تقسیم تصادفی بر مبنای رشته های تحصیلی صورت گرفت. یافته ها: آزمون من-ویتنی یو نشان داد که متوسط نمره ی دانش آمار دانشجویان در ابتدای مطالعه (pre-test) تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشته (32/0 p=) در حالی که در انتهای مطالعه نمره ی دانش آمار دانشجویان در دو گروه تفاوت معنی داری با یکدیگر داشتند (001/0p < )، به-طوری که میانه ی نمره ی دانش آمار گروه مداخله 09/18 و میانه ی نمره ی دانش آمار دانشجویان شرکت کننده در گروه کنترل 33/13 بود. در این مطالعه نگرش دانشجویان به روش تدریس ترکیبی نسبت به کلاسیک مثبت تر بود (016/0p=).نتیجه گیری: با توجه به بالاتر بودن نمره ی دانش و نگرش دانشجویان در گروه آموزش فعال ترکیبی نسبت به روش کلاسیک به نظر می رسد که روش آموزش فعال ترکیبی باعث ارتقای سطح دانش دانشجویان در زمینه ی علوم آماری شده است و عامل اصلی آن ممکن است تمرین عملی و مشارکت دانشجویان در حل مساله باشد.