بررسی نقش سکوت سازمانی در تبیین ارتباط بین اعتماد دانشجویان به مدیران و رضایت تحصیلی آنان

زمینه و هدف: دانشگاه ها در محیطی فعالیت می کنند که به شدت پویا و متغیر می باشد و سکوت سازمانی می تواند از یک سو تحت تاثیر میزان اعتماد دانشجویان به مدیران شکل گیرد و از سوی دیگر، بر میزان رضایت تحصیلی دانشجویان تاثیر گذار باشد و این پویایی را دستخوش تغییر سازد. لذا هدف این پژوهش بررسی نقش سکوت سازمانی در تبیین ارتباط بین اعتماد دانشجویان به مدیران و رضایت تحصیلی آنان می باشد.روش بررسی: روش تحقیق توصیفی - پس رویدادی وروش آماری همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری است. نمونه ای 227 نفره به شیوه ی طبقه ای تصادفی از میان کلیه ی دانشجویان تحصیلات تکمیلی علوم پزشکی دانشگاه شیراز انتخاب گردید. ابزار اندازه گیری را پرسشنامه ی 39 گویه ای تشکیل می داد که پایایی آن از فرمول آلفای کرونباخ در سطح بالایی گزارش شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی، میانگین، انحراف معیار و همچنین از روش تحلیل مسیر با استفاده از مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: تعداد کل نمونه ی آماری تحقیق 227 نفر بود که از این تعداد، 70 درصد دانشجویان زن، 30 درصد دانشجویان مرد بودند. متغیر اعتماد دانشجویان به مدیران به طور مستقیم و معنادار پیش بینی کننده ی رضایت تحصیلی دانشجویان می باشد. همچنین متغیر اعتماد دانشجویان به مدیران، پیش بینی کننده ی منفی و معنادار سکوت سازمانی دانشجویان می باشد. اما متغیر سکوت نقش میانجی یا واسطه ای بین متغیر اعتماد دانشجویان به مدیران و رضایت تحصیلی نداشت. نتیجه گیری: افزایش سطح اعتماد دانشجویان به مدیران دانشگاه می تواند در کاهش سکوت آن ها تاثیر گذاشته، دانشگاه را از این منبع مهم در جهت فهم مشکلات و ارایه ی ایده های نو در راستای بهبود عملکرد دانشگاه محروم نسازد. با این حال کاهش سکوت تحصیلی لزوما منجر به افزایش سطح رضایت تحصیلی نمی شود و رضایت تحصیلی می تواند مستقیما و بدون واسطه ی سکوت سازمانی تحت تاثیر اعتماد دانشجویان به مدیران باشد. بنابراین اعتماد دانشجویان به مدیران می تواند مستقیما منجر به افزایش رضایت تحصیلی شده و در نهایت اثربخشی سیستم های آموزش عالی را به ارمغان آورد.