عوامل موثر بر کیفیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان و مدرسین بالینی دانشکده ی پرستاری و مامایی گناباد و راهکارهای بهبود آن

زمینه و هدف: شناسایی و اطلاع از عوامل مرتبط با کیفیت آموزش بالینی، اولین گام علمی جهت هر گونه اقدام محسوب می شود. پژوهش حاضر نیز به منظور تعیین عوامل موثر بر کیفیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان و مدرسین بالینی دانشکده ی پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی گناباد و راهکارهای بهبود آن انجام گردید.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی، 44 مدرس بالینی دانشکده ی پرستاری و مامایی و 92 دانشجوی سال آخر با استفاده از سرشماری، بررسی شدند. ابزار پژوهش شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و سوالاتی در پنج حوزه بود. داده ها با استفاده آزمون های آمار توصیفی(میانگین، انحراف معیار و فراوانی نسبی) و تحلیلی(آزمون های مقایسه میانگین) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 05/0p < معنادار در نظر گرفته شد.یافته ها: طبق نتایج حاصل از پژوهش، موثرترین حوزه در کیفیت آموزش بالینی، حوزه ی محیط بالینی با فراوانی 8/72 درصد گزارش شده است. بین جنسیت، رشته و مقطع تحصیلی دانشجو با حوزه ی مرتبط با مدرس، رابطه ی آماری معناداری(به ترتیب 04/0=p، 004/0=p و 0001/0 > p) مشاهده شد. همچنین در مقایسه دو گروه در حوزه های برنامه ریزی آموزشی و محیط بالینی رابطه ی آماری معنادار(به ترتیب با 004/0=p و 002/0=p) وجود داشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج، تاثیرگذارترین حوزه، محیط بالینی است. بنابراین این امر، توجه مدیران و برنامه ریزان آموزشی را در جهت ارتقای کیفیت آموزش بالینی و پیشبرد اهداف مد نظر می طلبد.