بررسی عوامل آسیب زای مطالعه در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1391

زمینه و هدف: امروزه، مطالعه به عنوان یکی از مولفه‌های مهم در زمینه‌ی توسعه و پیشرفت جوامع محسوب می‌شود، به صورتی که از طریق مطالعه‌ اطلاعات مفیدی نصیب عموم مردم به ویژه دانشجویان می‌شود. بنابراین ضروری است آموزش صحیح اصول مطالعه در همه سطوح تحصیلی به ویژه در دانشگاه مدنظر قرار گیرد. هدف این پژوهش،بررسی عوامل آسیب‌زای مطالعه در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1391 می‌باشد.روش بررسی: روش پژوهش توصیفی مقطعی است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته می‌باشد. روایی پرسشنامه توسط متخصصان کتابداری و اطلاع‌رسانی مورد تایید قرار گرفت. پایایی ابزار با استفاده از آلفای کرونباخ مقدار 50/82 درصد (در بین 4 نفر از دانشجویان) به دست آمد. جامعه ی آماری پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بوده که حجم نمونه 374 نفر به دست آمد. روش نمونه‌گیری، تصادفی طبقه ای بود. جهت تجزیه و تحلیل یافته‌ها از آماری توصیفی (فراوانی، درصد و میانگین) و آمار استنباطی (t-test ، anova و tukey) استفاده شد.یافته ها: میانگین عوامل آسیب‌زای مطالعه در بین دانشجویان برابر با 4981/0 39/2 بود که کمتر از حد متوسط و نسبتا مطلوب می‌باشد. بیشترین میانگین به عدم تمرکز در مطالعه با 217/1 33/3 و کمترین میانگین‌ مربوط به راه رفتن حین مطالعه با 946/0 56/1 بود. میانگین بعد فنون و روش‌های مطالعه با 515/0 41/2 بیشتر از بعد شرایط مطالعه با 544/0 37/2 بود. مقایسه ی بین جنسیت، محل اقامت و مقطع تحصیلی دانشجویان با عوامل آسیب‌زای مطالعه نشان داد که بین میانگین عوامل آسیب‌زای مطالعه و متغیرهای مذکور تفاوت معناداری وجود دارد، اما عوامل آسیب‌زای مطالعه در دانشکده های مختلف یکسان بوده است.)05/0 > (pنتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که میزان عوامل آسیب‌زای مطالعه در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان کمتر از حد متوسط و نسبتا مطلوب بود. در مجموع لازم است هم دانشجویان و هم دست‌اندرکاران امر آموزش به عوامل آسیب‌زای مطالعه که می‌تواند یکی از دلایل افت تحصیلی و ناکارآمدی دانشجویان در امر یادگیری باشد، توجه خاص نمایند.