بهبود وضعیت موجود آموزش بالینی مهارت های رادیوگرافی با رویکرد مشارکتی: یک مطالعه ی اقدام پژوهی

زمینه و هدف: هدف این مطالعه شناخت چالش های آموزش بالینی دانشجویان تکنولوژی پرتوشناسی و بهبود وضعیت آن به روش اقدام پژوهی است. روش بررسی: این مطالعه اقدام پژوهی به شیوه ی کمیس و مک تاگرت در چهار نیمسال تحصیلی 1398-1400 در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد با مشارکت 48 نفر از دانشجویان سال سوم و چهارم تکنولوژی پرتوشناسی، مدیر گروه و دو نفر از مربیان گروه طراحی شد. مصاحبه های فردی نیمه ساختاریافته در خصوص شناسایی مشکلات و ارائه راهکارها انجام و داده ها با روش تحلیل محتوای قراردادی تحلیل شد. راهکارهای پیشنهاد شده در مرحله اقدام اجرا شد و اثربخشی برنامه با کمک مصاحبه فردی و جلسات گروهی با مشارکت کنندگان ارزیابی شد. یافته ها: یافته های مرحله ی برنامه ریزی نشان داد که طراحی و سازماندهی نامناسب برنامه های کارآموزی، عدم تناسب دروس بالینی با نظری، ناکارآمدی آموزش در فضای بیمارستان، ارزشیابی نامناسب پایان دوره، عدم وجود امکانات رفاهی در بیمارستان از موانع یادگیری بالینی است. پس از تعیین مشکلات و طبقه بندی آنها، در مرحله اجرا با همکاری مسئولین آموزشی در دانشکده و بالین اقدامات برای نیل به اهداف انجام شد. نتایج مشاهده و تامل، رضایت دانشجویان در اقدامات زودبازده را تایید کرد. نتیجه گیری: مشارکت دست اندرکاران آموزش بالینی و دانشجویان تکنولوژی پرتوشناسی در شناخت دقیقتر مشکلات آموزش بالینی و بررسی راه حل های ممکن جهت بهبود وضعیت آن موثر است. رضایت دانشجویان از تغییراتی که در مرحله ی اقدام شاهد آن بودند مشهود بود. در کل واکنش دانشجویان به اینکه به عنوان عضوی از مجموعه ی برنامه ریزی در زمینه ی مشکلات شان مورد سوال واقع می شدند، مثبت بود.