بررسی ارتباط بین اخلاق حرفه ای، مهارت ارتباطی و عملکرد شغلی اساتید بالینی دانشگاه علوم پزشکی لرستان در سال 98-99

زمینه و هدف: اخلاق حرفه ای فرآیندی است که حافظ رفاه فردی و گروهی دانشجویان است که تجاوز به آن می تواند به یادگیری دانشجویان لطمه وارد کند. هدف مطالعه ی حاضر بررسی ارتباط بین اخلاق حرفه ای، مهارت ارتباطی و عملکرد شغلی اساتید بالینی دانشگاه علوم پرشکی لرستان بود. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی-مقطعی می باشد. جمعیت مورد مطالعه شامل کلیه ی اساتید بالینی دانشکده ی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی لرستان می باشد که به صورت سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گرد آوری ها دو پرسشنامه، دیوید موزیک( david musick )، که شامل، اخلاق حرفه ای و مهارت های ارتباطی؛ همراه با پرسشنامه ی عملکرد شغلی پاترسون بود. داده ها به کمک نرم افزار آماری spss 22 و با استفادهاز آمار توصیفی و آزمون های همبستگی پیرسون، تی مستقل، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از بین 172 استاد، 115 نفر پرسشنامه ها را تکمیل و وارد مطالعه شدند. از نظر جنس 64.3 درصد مرد با میانگین سنی 6.33+_41.78 بودند. در رابطه پرسشنامه ها با متغیرهای دموگرافیک فقط مهارت ارتباطی با سن، عضو هیئت علمی بودن و سابقه ی کار رابطه معنی دار نشان داد. همچنین نتایج نشان داد که بین رعایت اخلاق حرفه ای و مهارت های ارتباطی، و همچنین بین این دو مولفه با عملکرد شغلی ارتباط مثبت و مستقیمی وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به رابطه مستقیم اخلاق حرفه ای و مهارت های ارتباطی با عملکرد شغلی می توان گفت که ارتقای اخلاق کاری اساتید با افزایش عملکرد شغلی آنها همراه است.