فرایند ارزیابی روایی و پایایی ابزار‌های سنجش و اندازه‌گیری در تحقیقات آموزشی، رفتاری و علوم سلامت ( با تاکید بر روایی محتوا)

بخش مهمی از تحقیقات علوم اجتماعی، آموزشی و پزشکی، به طراحی و ارزیابی ابزارهای سنجش و اندازه گیری صفات و متغیرهای کیفی و انتزاعی، مرتبط است. دو جزء اساسی و مهم این گونه ابزارهای محقق ساخته، عبارتند از روایی و پایایی. در استفاده از این نوع ابزارهای تحقیق، کیفیت ارزیابی و تامین این دو ویژگی همواره به عنوان یک نگرانی مهم مطرح هستند. پژوهشگران قبل از انتشار نتایج مطالعات خود، ملزم به گزارش چگونگی ارزیابی کیفیت روایی و پایایی ابزارهای اندازه گیری هستند. اشاره دقیق به چنین خصوصیتی، قابلیت اظهار نظر درباره اعتبار و میزان صحت نتایج تحقیق و مقایسه با نتایج سایر مطالعات را فراهم می نماید. در صورتی که اعتبار و اعتماد ابزار تحقیق، مورد تردید قرار گیرد، ممکن است تلاش های محقق و منابع تحقیق، به هدر رود. هدف از نگارش این مطالعه، بیان اهمیت و جایگاه این دو ویژگی در تحقیقات مختلف از جمله علوم پزشکی و مراحل انجام روایی محتوا به دو روش کمی و کیفی، و دو روش رایج ارزیابی پایایی ابزارهای اندازه گیری، می باشد.