بازنگری اصول و اهداف معماری معاصر ایرانی با استفاده از نظرگاه فکری ملاصدرا

یکی از مشکلات معماری کنونی ایران، توجه اندک به ‌هویت معماری ایرانی است که موجب عدم وجود تعریفی دقیق، از معیارهای هویتی معماری معاصر است. این، درحالی است که فقدان توجه کافی به ارزش‌های معماری سنتی ایران، بحران التقاط در معماری معاصر را به‌دنبال دارد. سوالات مطرح در این زمینه، این است که آیا می‌توان با بررسی افکار و نظریات فیلسوفان ایرانی چون ملاصدرا، تعریفی جدید از معماری ارایه داد و آیا با استناد به آن، می‌توان اصولی مشخص را برای معماری معاصر تدوین نمود؟ روش کلی تحقیق در این مقاله تفسیری-تاریخی و توصیفی است. داده‌های تحقیق، عمدتاً از طریق مشاهده و مطالعات اسنادی به‌دست آمده است. نتایج حاصله، نشان می‌دهد که با استفاده از تعاریف ملاصدرا از وجود و ماهیت، معماری دارای دو بعد وجودی و ماهیتی است. ماهیت آن، پاسخگوی نیازهای مادی است و وجود آن، حقیقتی است که در خود(اثر معماری) نگهداری می‌کند و آن را به حضور می‌آورد. با توجه به اصل اصالت وجودِ ملاصدرا، می‌توان نتیجه گرفت که در معماری نیز اصالت با بعدِ وجودی است. لذا با استفاده از اصول فکری ملاصدرا و روش‌هایی که برای رسیدن به مبانی حکمت خود به‌کار برده است، اصولی برای طراحی معماری می‌توان تدوین کرد.