پساکرونا: درس هایی از تاثیر کووید 19 بر حضور سالمندان در فضاهای باز جمعی

اهداف: انتشار ویروس کووید 19 سلامت شهروندان به خصوص سالمندان را در فضاهای باز جمعی تهدید می کند. خالی تر شدن فضاهای جمعی از حضور گروه های آسیب پذیر به ویژه سالمندان، مساله اصلی پژوهش است. هدف از این مقاله، تحلیل تاثیر پاندمی بر حضور گروه های آسیب پذیر در فضاهای باز شهری، با هدف ارایه درس­هایی برای آینده و ایجاد آمادگی هرچه بیشتر برای شرایط پساکرونامعماری و پساکرونا شهرسازی است. ابزار و روش ها: روش پژوهش «فراتحلیل» اسناد و تحولات دوران پاندمی یا جهانگیری کووید 19 است که با شیوه ای پهنانگر و رویکرد طراحی­.مبنا به انجام رسیده است. چارچوب نظری پژوهش تلفیقی از نظریه معماری سرآمد و محیط های سالم شهری است که با رویکردی انتقادی، به تحلیل نقاط قوت و ضعف فضاهای باز جمعی در شهرهای معاصر می پردازد. یافته ها: مطالعات نشان می دهد که پس از انتشار ویروس کرونا و جهانگیری کووید 19، حضور سالمندان و دیگر گروه های آسیب پذیر در فضاهای شهری کمتر از گذشته شده است؛ زیرا اثرپذیری سالمندان از این ویروس و آسیب پذیر بودن آن ها بیشتر است. در نتیجه، فضاهای شهری به سوی قطبی شدن حرکت کرده، حضور گروه های آسیب پذیر در آن ها کمرنگ تر شد. نتیجه گیری: دستاوردهای مطالعه نشان دهنده آن است که فضاهای باز جمعی بیش از پیش بایستی بر اساس رویکرد یکپارچه به نظریه هایی چون «محیط سالم» و «شهر سالم» برنامه ریزی و طراحی شوند تا امکان حضور گروه های آسیب پذیر و سالمندان در آن بیشتر شده؛ کیفیت محیط زیست شهری افزایش یابد.  

post-corona design: lessons from the impact of covid-19 on the presence of elderly in the urban community spaces

aims: the spread of the covid-19 threatens the citizens health, especially the elderly, in community spaces. the purpose of this article is to analyze the impact of the pandemic on the presence of vulnerable groups such as the elderly in community spaces, with the aim of providing lessons in order to be prepared for the post-corona architecture and healthy environment.methods: the research method is meta-analysis of the documents and scientific reports development regarding the impacts of pandemic on architecture and planning. the research which was carried out with a comprehensive method and a designerly approach. the theoretical framework of the research is a synthesis of the highperformance architecture theory and theory of healthy environment. the methodology analyzes the strengths and weaknesses of urban community spaces in critical paradigm.findings: studies show that after the spread of corona virus and pandemic of covid-19, the presence of the elderly and other vulnerable groups in urban spaces became less than before. as a result, urban spaces have moved towards polarization, which endangered the value and the quality urban spaces.conclusion: the outcomes of the study show that collective open spaces should be planned and designed based on an integrated approach to theories such as healthy environment and healthy city in order to allow the presence of vulnerable groups, especially the elderly in order to increase the quality of the urban environment. the performance-based design should span from visual-thermal comfort to pollution dispersion and healthy corridor design.