تبیین مولفه‌های معاصرسازی و ارتقای کیفی بافت هم‌جوار امامزاده صالح(ع)

اهداف: اماکن مذهبی از نقاط مهم در شهرها به شمار می‌روند، به‌گونه‌ای که در گذشته تعادل زیستی و حیات اجتماعی را تامین می‌کردند. توسعه شهرها و رشد جمعیت، توازن این‌گونه بافت‌ها را برهم زده و سبب بروز تحولات اساسی در ساختار آنها شده است. مصداق این مساله، بافت ناکارآمد امامزاده صالح(ع) است که با گسترش شهر و فضای تجاری مجاورش، اصالت و ارزش‌های تاریخی آن خدشه‌دار شده است. از این‌ رو بازآفرینی این پهنه شهری بر مبنای شناخت معضلات بافت و با نگرش به مطالعات شهر اسلامی و معاصرسازی، اهداف پژوهش حاضر است.ابزار و روش‌ها: این پژوهش با هدف کاربردی- توسعه‌ای و روش آن مبتنی بر شیوه تحلیلی- توصیفی است. ابزار گردآوری داده‌ها در بحث مولفه‌های بازآفرینی کتابخانه‌ای است و با تحلیل داده‌ها به استخراج معیارها می‌پردازد. همچنین در مطالعه بافت، واکاوی آن از طریق بررسی‌های میدانی و مشاهده صورت می‌گیرد. یافته‌ها: با بررسی مطالعات گذشته، راهکارهای شهر اسلامی بر مبنای چهار معیار زیست‌محیطی، کالبدی، اقتصادی و اجتماعی تبیین شده و با استناد به آنها مولفه‌های معاصرسازی استخراج می‌شوند. همچنین نقاط قوت و ضعف پهنه شهری هم‌جوار آن مورد واکاوی قرار گرفته است تا مولفه‌های بازآفرینی در آنها نمود یابند.نتیجه‌گیری: بازآفرینی شهر در مواجهه با توسعه افسارگسیخته، نیازمند نگرش هویت‌بخش و اصالت‌محور است تا بدین‌ وسیله ارزش‌های فرهنگی گذشته، منطبق بر نیازهای جامعه و با به‌کارگیری عوامل روزآمد و پیشرفته بازیابی شوند. جایگاه اماکن مذهبی در شهر از وجوه مختلف در پژوهش شهر اسلامی برای ارتقای کیفی آنها اهمیت دارد و نمود بارز آن، معاصرسازی پهنه‌های هم‌جوار امامزاده صالح(ع) است. 

explaining the components of contemporization and quality improvement of emamzadeh saleh’s (as) adjacent texture

aims: religious places are considered as important areas in cities so that they have supplied the bio balance and social life in the past. the development of cities and population growth have disrupted the balance of such textures and caused fundamental changes in their structure. an example of this issue is the inefficient texture of emamzadeh saleh (as) which has been damaged in terms of historical values with the expansion of the city and its adjacent commercial space. thus, regeneration of this urban area based on the recognition of contextual problems and the attitude of islamic city studies and contemporization is among the objectives of the present study.instruments & methods: this study is applied-developmental and its method is based on descriptive-analytical method. the library is the data collection tool for discussing the component of regeneration and the criteria are extracted through analyzing the data. in addition, the analysis of texture is performed through field surveys and observations.findings: by reviewing the previous studies, islamic city strategies are explained based on environmental, physical, economic, and social criteria and the components of contemporization are extracted based on these criteria. besides, the strengths and weaknesses of the adjacent urban area have explored for identifying the regeneration components.conclusion: urban regeneration facing runaway development requires an identity-oriented and originality-based approach in order to restore the past social value based on society needs by the help of the latest factors. in islamic city studies, the status of religious places is of great importance in quality improvement and its epitome is contemporization adjacent areas of ememzadeh saleh (as).