بکارگیری نحو فضا برای تحلیل قرارگاه های رفتاری؛ نمونه مطالعاتی: پارک های محله ای منطقه 5 شهرداری تهران

اهداف: هدف پژوهش دستیابی به معیارهای عملیاتی برای طراحی و بهبود کیفیت قرارگاه های رفتاری مطابق با ارزش های کیفی_مکانی در پارک های محله ای و لحاظ نمودن مولفه های موثر با رویکردی کل‌نگر (عینی-ذهنی) است. بر اساس پیش فرض های باغ ایرانی، این مهم در معماری منظر، می‌تواند به تقویت تعاملات اجتماعی پارک ها، کمک نماید.روش ها: ابتدا با روش توصیفی تحلیلی، معیار های عینی-ذهنی قرارگاه های رفتاری، در قالب چارچوب نظری تدوین می شود. به منظور ارزیابی و اولویت بندی معیارهای مذکور، از روش مطالعه موردی، با کمک فناوری های نوین منظر و ابزارهای مدلسازی نحوی و میدانی، شامل مشاهده، پرسشنامه بسته و نقشه های شناختی، استفاده شده است.یافته ها: مقایسه اصول در نظرگرفته شده در نمونه های انتخابی، نشان داد که از میان معیارهای عینی مکان در قرارگاه های رفتاری پارک های محله ای منطقه 5 شهرداری تهران، ایمنی، آسایش فیزیکی و فعالیت های پویا و از میان معیارهای ذهنی مکان، معیار امنیت و اجتماع پذیری درکیفیت کالبدی پارک از نگاه جامعه آماری تحقیق از الویت بیشتری برخوردار است.نتیجه گیری: افراد، موقعیت‌های مکانی را که دارای گشودگی طراحی‌اند و در مجاورت قرارگاه‌های اجتماعی فعال قراردارند، را به عنوان قرارگاه ‌های ذهنی و بدون توجه به ارزش کالبدی و به واسطه ویژگی های ذهنی استفاده می کنند. بازه های عددی حاصل از مدلسازی و مقایسه، نشان دهنده توجه طراحان به شکل زمین در طراحی پارک و عدم توجه درست به کیفیت مکانی قرارگاه‌ های رفتاری است که این مهم با امنیت و اجتماع پذیری پارک ارتباط مستقیم دارد.

Using Space Syntax to Analyze Behavior Setting; Case Study: Neighborhood Parks in District 5 of Tehran Municipality

Aims:It is to achieve practical criteria for designing and improving the quality of social behavior settings in accordance with the spatial qualitative values of social behavior settings in neighborhood parks and considering the components affecting the quality of the behavior settings with a holistic approach (objectivesubjective) which include objective and subjective criteria which lack of proper attention to them, overshadows the overall function of the park spaces. Based on the Persian garden lessons, it can strengthen social interactions.Methods:This study was based on fieldwork with an analyticaldescriptive approach. Quantitative analysis tools of indicators include questionnaires and cognitive maps to examine objective and subjective criteria from the landscaping perspective in behavior settings and the objective quality of space is evaluated by the syntactic indicators of space syntax.Findings:Findings indicate that among the objective criteria of place in behavior settings of neighborhood parks in the 5th district of Tehran, safety and social activities and also among the subjective components of place, security and sociability in the physical quality of the park have higher priority.Conclusion:The results show that People use spatial places that are designed openly and adjacent to active social settings as subjective settings without regard to physical values. Numerical intervals obtained from modeling in the depthmap show the attention of designers to the shape of ground in the design of park and lack of attention to spatial quality of behavioral settings, which is directly related to security and sociability of the park.