ﻣﺴﮑﻦ ﺳﺒﺰ اﺻﻔﻬﺎن، اﻧﻌﮑﺎس ﺑﻬﯿﻨﻪﺳﺎزی ﻣﺼﺮف اﻧﺮژی ﺑﺮ ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ

ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺑﻬﯿﻨﻪﺳﺎزی ﻣﺼﺮف اﻧﺮژی در ﻣﺴﮑﻦ اﺻﻔﻬﺎن و ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺗﺎﻣﯿﻦ آﺳﺎیش، ﺳﻼﻣﺖ و رﺿﺎیتﻣﻨﺪی ﺑﺮای ﺳﺎﮐﻨﺎن از ﻃﺮیق ﻣﻌﻤﺎری ﺳﺒﺰ ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺼﺮف زیاد اﻧﺮژی در ایران و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻗﻠﯿﻢ ﮔﺮم و ﺧﺸﮏ اﺻﻔﻬﺎن، ﻫﺪف از این ﭘﮋوﻫﺶ، ﻣﺎﻧﺪﮔﺎری ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺮژی ﺑﺮای ﻧﺴﻞﻫﺎی آینده و ﻧﯿﺰ ارﺗﻘﺎ ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻌﻤﺎری ﺳﺒﺰ ﺑﻮد. این ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺑﺎ روﺷﻦﻧﻤﻮدن ﻣﻔﻬﻮم آﺳﺎیش، ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﻣﻌﻤﺎری اﮐﻮﻟﻮژیک، از ﻃﺮیق ﺣﺪاﮐﺜﺮ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﺮایط ﻣﻄﻠﻮب ﻃﺒﯿﻌﯽ و ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﻮاﻣﻞ ﻧﺎﻣﺴﺎﻋﺪ اﻗﻠﯿﻤﯽ، اﻧﺮژی ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز را ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﺎﻧﺪه، ﺑﺨﺸﯽ از آن را از ﻃﺮیق ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺑﻪ این ﺗﺮﺗﯿﺐ آﺳﺎیش ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻄﻠﻮبﺗﺮی در ﻓﻀﺎ ایجاد ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ رویکرد ﻣﻌﻤﺎری ﭘﺎیدار، ﺑﺮرﺳﯽﻫﺎی اﻧﺠﺎمﺷﺪه روی ﺧﺎﻧﻪﻫﺎی ﺗﺎریخی اﺻﻔﻬﺎن ﻧﺸﺎن‌دﻫﻨﺪه ﻣﻄﻠﻮبﺑﻮدن ﻛﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﻬﺒﻮد آﺳﺎیش از ﻃﺮیق ﻣﺼﺮف ﺑﻬﯿﻨﻪ اﻧﺮژی در این ﺧﺎﻧﻪﻫﺎ اﺳﺖ. اﻣﺮوزه ﺿﺮورت ﮔﺴﺘﺮش رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﭘﺎیدار از ﺟﻤﻠﻪ ﻣدیریت ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺮژی، ﻣﺤﺴﻮس اﺳﺖ. این ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻫﻤﯿﺖ رﻓﺘﺎر ﮐﺎرﺑﺮان در ﺗﺤﻘﻖ اﻫﺪاف ﻣﻌﻤﺎری ﭘﺎیدار، این ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺑﺎ ﻣﺒﻨﺎ ﻗﺮاردادن ﻫﺮم ﻣﺎزﻟﻮ، دو راﻫﮑﺎر آﻣﻮزش و ﻣﺪیریت ﻣﻨﺎﺑﻊ را ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺗﺮویج رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﭘﺎیدار ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻧﻤﻮده اﺳﺖ. این ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی روش ﺗﺤﻘﯿﻖ ﮐﺎرﺑﺮدی، ﺑﺎ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪای و ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮑﯽ ﺑﻮده و در ﭘﺎیان، ﻧﺤﻮه اﻧﺘﺨﺎب ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺒﺰ را ﻣﻄﺮح ﻧﻤﻮده، ﮐﺎرﺑﺮد ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺑﺎزیاﻓﺘﯽ و اﺳﺘﻔﺎده ﻣﺠﺪد از زﺑﺎﻟﻪ را ﺑﺮای ﻃﺮاﺣﯽ ﺳﺒﺰ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ.