بررسی ساختار داستان حضرت ابراهیم و لوط در قرآن کریم و عهد عتیق براساس ‏الگوی سیمپسون ‏

بررسی داستان حضرت ابراهیم(ع) به علت درون‏مایه‏های مشترک در ادیان توحیدی و نیز داستان حضرت لوط(ع) به دلیل قرابت ‏با ایشان که پیوستگی خاص در نوع چینش محتوا دیده می‎شود، بسیار مورد توجه‏ می‏باشد، الگوی سیمپسون به علت جامعیت و ‏مرزبندی مناسب دارای جامعیت می‏باشد، وی در ارائه الگوی شش‏گانه خویش برای بررسی روایت در بحث از شخصیت‏پردازی به ‏اعمال و وقایع در روایت اشاره می‏کند، وی در این موضوع از ساختار گذرایی هالیدی استفاده و برای بسامدهای وقوع شده در داستان ‏شش فرایند مادی، رفتاری، کلامی، ذهنی، رابطه‏ای و وجودی را نام می‏برد؛ مقاله حاضر به بررسی این موضوع با شیوه توصیفی ‏تحلیلی پرداخته است، براساس نتایج حاصل شده فرایند مادی به دلیل بیان ذکر سرگذشت انبیاء در هردو کتاب دارای فراوانی بیشتر ‏می‏باشد، فرایند کلامی در قرآن درصد بیشتری را نسان می‏دهد که دلیل بر گفتگویی و نقل قول مستقیم در قرآن می‏باشد، درصد ‏فرایندهای دیگر نیز نشان‏دهنده تفاوت در سبک خاص قرآن و سبک تاریخ‏گونه تورات دارد، در مجموع فرآیندها داستان تورات ‏مفصل‏تر و یکجا می‏باشد به همین دلیل تعداد بیشتری را شامل شده است، ولی ‏این موضوع در قرآن به دلیل پراکندگی داستان در بین ‏سوره‏های مختلف بسیار کمتر است، به نحوی که می‏توان ‏گفت هدف تورات داستان‏گویی ولی هدف قرآن از آوردن آن در پس پرده ‏اهداف دیگر نهفته است.‏

A study of the structure of the story of Abraham and Lot in the ‎Holy Quran and the Old Testament based on Simpson’s model

The study of the story of Abraham (AS) is very important due to ‎its common themes in monotheistic religions and also the story of Lot ‎‎(AS) because of its closeness to him, which has a special coherence in ‎the type of content arrangement. Simpson’s model is comprehensive ‎due to its comprehensiveness and proper demarcation. In presenting ‎his six models for examining the narrative in the discussion of ‎characterization, he refers to the actions and events in the narrative. In ‎this regard, he uses the transient structure of Holliday. For the ‎frequencies that occur in the story, it names six material, behavioral, ‎verbal, mental, relational, and existential processes. The present article ‎has studied this issue with a descriptiveanalytical method. According ‎to the results, the material process is more frequent due to the ‎narration of the story of the prophets in both books. The verbal ‎process in the Qur’an gives a higher percentage, which is the reason for ‎direct dialogue and quotation in the Qur’an. Other processes also show ‎differences between the specific style of the Qur’an and the historical ‎style of the Torah. In general, the processes of the Torah story are ‎more detailed and together, so it includes more numbers, but this ‎happens much less in the Qur’an due to the scattering of the story ‎among different chapters, so that it can be said that the purpose of the ‎Torah is storytelling, but the purpose of the Qur’an’s stories lies ‎concealed behind other purposes