نسبت علم و معرفت با فضایل و رذایل اخلاقی از نظر ملاصدرا

ملاصدرا با الگو گرفتن از معصومین(ع) تحصیل علم را به دو طریق می ‌داند: 1-راه کشف و کسب. 2-راه انکشاف و الهام. راه کشف، روش بحث و تعلیم و تعلم و توجه به استدلال ‌های برهانی و منطقی است که راهی عمومی است و هر کس به اندازه-ی تلاش خود از این علم بهرمند می‌ شود. اما راه انکشاف و الهام راهی است که خداوند، نور علم را به قلب انسان اشراق می کند، علم انبیا و اولیا از این راه است. در این راه علوم با تزکیه و تجرید نفس حاصل می شود که تفاوت این دو علم، فرق بین وصف و ذوق است، که در طریق اکتسابی شخص وصف حلاوت را می شنود و آن را فرا می گیرد، اما در طریق انکشاف و الهام، شیرینی را می چشد. ملاصدرا برای طریق تحصیل دانش از راه انکشاف که از طریق تهذیب و تصفیه‌ی نفس حاصل می‌شود، اهمیتی ویژه قائل است و آن را، راه غیبی و الهام باطنی می‌خواند و مرحله‌ی کمال الهام را مرحله‌ی وحی انبیا و اولیا می دانست. هدف از این پژوهش بررسی نسبت علم و معرفت با فضایل و رذایل اخلاقی از نظر ملاصدرا می باشد. بنابراین در این پژوهش، رابطه علم و عمل، مساوقت علم و معرفت با فضایل اخلاقی و فضیلت بودن علم و رذیلت بودن جهل و... از نظر ملاصدرا مورد بررسی قرار می گیرد.

The relationship between science and knowledge with moral virtues and vices according to Mulla Sadra

Abstract:Man has always tried to achieve new scientific findings in order to know more about the world around him to the extent that there is a direct relationship between scientific progress and change in lifestyle and human beings enjoy the phenomena of the universe. In the meantime, understanding the essence, the end and ultimate of science in its specific meaning, that is, empirical knowledge, has long been a great question for thinkers. Accordingly, some consider the infinity of science and some other believe in the full maturity of science. Each of the the Three linear, rotational, and hierarchical theories have believers who have explained the evolution and end of science from their own point of view, however,Qur’anic logicbased knowledge suggest a different manifestation of the end of science and the long horizon of the border of science production. It seems that scrutiny in the semantic field of the verses of conquest in the Holy Quran is a great tool to obtain a solid Quranic theory which is different from the common theories of the evolution of common scientific knowledge in the world. From the Quranic point, human being has the capacity and potentiality to achieve whatever exists in the skies and the earth, so the end point of human science is the realization of that potential power.