سبکشناسی مواجهه با بیماران در سیره اجتماعی اهلِبیت (ع)
|
|
|
|
|
نویسنده
|
اسعدی محمدمصطفی
|
منبع
|
تاريخ فرهنگ و تمدن اسلامي - 1401 - دوره : 13 - شماره : 47 - صفحه:57 -80
|
چکیده
|
پژوهش حاضر به این مسئله میپردازد که سبک مواجهه اجتماعی اهلِبیت با بیماران چگونه بوده است؟ عرصه پژوهش، گزارههای سبک زندگی معصومان و بهطور خاص، حیات اجتماعی ایشان در منابع کهن، اعمّ از تاریخی و روایی است که به روش تحلیلی قابل کنکاش است. براساس یافتههای پژوهش حاضر، مولفههای این سبک عبارت است از پیگیری نیازهای مادّی و تامین نیازهای معنوی بیماران، پاسخگویی درمانی همگانی، مقابله با مرگهراسی و مرگخواهی بیمار، رسیدگی به وضعیت خانواده بیمار، کاستن نقش اجتماعی بیمار و آسیبشناسی اجتماعی ارتباط با بیمار. متغیرهای مسئولیت افزای این سبک، شامل پیوستگی اجتماعی (آشنایی، همسایگی، همسفری)، وضعیت معیشتی بیمار و بیماریهای خاصّ است. متغیرهای محدودیت زا شامل کوتاهی بیماری (سه روز)، بیماریهای خاص، سوء منش و سوء رفتار بیمار میگردد. در نتیجه آشکار گردید در سیره اجتماعی اهلِبیت، علاوه بر تامین رفاه، آسایش و سلامتی بیمار و اطرافیان بیمار، آموزش، تربیت و معنویت نیز هدفگذاری گردیده است.
|
کلیدواژه
|
سیره اجتماعی اهلِبیت، بیماری در سیره، اهلِبیت و بیماران، اهلِبیت و درمان
|
آدرس
|
دانشگاه علوم پزشکی ایران, دانشکده پزشکی, گروه معارف اسلامی, ایران. مرکز توسعه پژوهشهای بین رشتهای معارف اسلامی و علوم سلامت, ایران
|
پست الکترونیکی
|
asady.m@iums.ac.ir
|
|
|
|
|