کارکرد «امنیت‌بخشی» امامزادگان در ایران

هجرت امامزادگان از دیار اصلی خود و اقامت ایشان در مناطق مختلف ایران، از رخدادهای مهم تاریخ اسلام است که منشا آثار فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و موجب نضج و گسترش ایمان و امان مردم منطقه گردید. این نوشتار به روش تاریخی تحلیلی با رویکرد جامعه شناسانه و بر پایه نظریه اسلام تمدنی، در صدد واکاوی کارکرد امنیت بخشی امامزادگان در ایران است. با توجه به تاثیر هویت شیعی بر رفتار سیاسی حاکمان جمهوری اسلامی ایران و نیز نوع نگاه و باوری که توده مردم نسبت به امامزادگان داشته و دارند، به نظر می رسد این مزارها در انسجام بخشی هموندان جامعه با یکدیگر از یک سو، با حاکمان از سوی دیگر و ایجاد روحیه استغناء و غیرگریزی که شاخص عمده امنیت شمرده می شود، از سوی سوم نقش ایفا می کنند. دستاورد پژوهش آن است که امامزادگان، عامل مهمی در توسعه و تعمیق امنیت ملی هستند.

The Security ـ Making Function of Imams' Households in Iran

The migration of the Imams' households from their main land and their residence in different regions of Iran is one of the important events of Islamic history. It had cultural, social, political, and economic impacts and caused the spread of faith and safety among the people of the region. This paper, using a historical approach with a sociological method based on the theory of civilized Islam, seeks to investigate the securitymaking function of the Imams' households in Iran. Regarding the influence of the Shiite identity on the political behavior of the rulers of the Islamic Republic of Iran, as well as the kind of views and beliefs that the masses have towards the Imams' households, it seems that these tombstones play a role in the unity of the community on one hand, and with the rulers on the other hand. They also created the spirit of independence, which is a major indicator of the security. The findings revealed that Imams' households play an important role in the development and deepening of national security.