شیوع ناگویی خلقی و رابطه آن با متغیرهای جمعیت شناختی در میان دانشجویان

زمینه و هدف: توانمندی هیجانی، روبرو شدن افراد با چالش‌های زندگی را آسان‌تر کرده و سطح سلامت روان آن‌ها را بهبود می‌بخشد. پژوهش حاضر باهدف تعیین شیوع ناگویی‌خلقی و ارتباط آن با متغیرهای جمعیت شناختی انجام گرفت.مواد و روش‌ها: نمونه مورد پژوهش شامل 571 دانشجوی (202 پسر و 369 دختر) 18 تا 25 سال مقطع کارشناسی دانشگاه خوارزمی تهران (پردیس کرج) بود که به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب و مقیاس ناگویی خلقی تورنتو(tas-20) و پرسشنامه دست برتری ادینبورگ را تکمیل کردند. یافته‌های پژوهش به کمک شاخص‌های توصیفی، آزمون t نمونه‌های مستقل و آزمون همبستگی پیرسون مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: شیوع ناگویی خلقی 1/15درصد (پسرها 3/17 درصد، دخترها 8/13 درصد) بود. نتایج نشان داد که ناگویی خلقی با جنس مذکر، زبان و دست برتری رابطه دارد. در سه عامل مقیاس ناگویی خلقی تورنتو، پسران نمرات بالاتری در عامل تفکر معطوف به بیرون (externally oriented thinking) نسبت به دختران داشتند، اما تفاوت جنسیتی در عامل‌های مشکل در تشخیص احساس‌ها (difficulty in identifying feelings) و مشکل در توصیف احساس‌ها(difficulty in describing feelings) وجود نداشت.نتیجه‌گیری: بر اساس این نتایج جنسیت مذکر، دوزبانگی و راست‌دستی تعیین‌کننده‌های مهمی جهت ابتلا به ناگویی خلقی در میان دانشجویان است.