اثر‌بخشی شناخت درمانی هستی‌نگر بر خستگی، نشانگان افت روحیه و استرس ادراک‌شده بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (ms)

زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن سیستم عصبی مرکزی است که عوارض جسمی و روانی بیماری و استرس‌های ناشی از آن تمام جنبه‌های زندگی فرد بیمار را تحت تاثیر قرار می‌دهد. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی شناخت درمانی هستی نگر بر خستگی، نشانگان افت روحیه و استرس ادراک‌شده بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. روش: روش پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است، جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به بیماری ام اس که در بهار 97-1396 به انجمن ام‌اس ایران مراجعه کرده بودند که تعداد 24 نفر از افراد مبتلا به ام اس به عنوان نمونه به شیوه نمونه‌گیری مبتنی بر هدف براساس مصاحبه نیمه ساختار یافته انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه مداخله ( 12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله 10 جلسه هفتگی اثربخشی شناخت درمانی هستی نگر را دریافت کردند. ابزارهای مورداستفاده پرسشنامه نشانگان افت روحیه کیسان(2004)، مقیاس تاثیر خستگی و پرسشنامه استرس ادراک‌شده کوهن و همکاران (1983)بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده گردید.یافته‌ها: گروه آزمایش و کنترل براساس ویژگی های جمعیت شناختی سن(سال) (p<0.65)، مدت زمان تشخیص مبتلا به بیماری (سال) (p<0.87)، وضعیت تاهل(p<0.56)، سطح تحصیلات(p<0.57)، وضعیت شغلی(p<0.45) همگن سازی شده بودند. شناخت درمانی هستی نگر بر کاهش نمره های خستگی جسمانی (p< 0.01 و 12.45 =(21 و1)f)، خستگی شناختی (p< 0.01 و 14.35 =(21 و1)f)، خستگی اجتماعی(p< 0.01 و 8.16 =(21 و1)f)، نشانگان افت روحیه (p< 0.01 و 41.28 =(21 و1)f) و استرس ادراک شده (p< 0.01 و 25.75 =(21 و1)f) موثر بود.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بهره گیری از رویکرد شناخت درمانی هستی نگر توانسته است به بهبود وضعیت خستگی، نشانگان افت روحیه و استرس ادراک‌شده بیماران مولتیپل اسکلروزیس کمک نماید و سلامت عمومی آنها را ارتقا بخشد. بنابراین می توان آن را به عنوان یک روش مداخله ای مفید برای بهبود نشانگان خستگی، نشانگان افت روحیه و استرس ادارک شده در بیماران مبتلا به ام.اس به کار برد.

Effectiveness of Cognitive-Existential Therapy on Fatigue, Demoralization Syndrome and Perceived Stress in Patients with Multiple Sclerosis (MS)

Introduction: Background and Aim: Multiple sclerosis is one of the most common chronic diseases in the central nervous system, which affects the physical and psychological complications of the disease and its associated stress all aspects of the patient's life. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of ontological cognitive therapy on fatigue, morbidity and perceived stress symptoms in patients with multiple sclerosis.Materials and Methods: The method of the present study was experimental design with pretest and posttest design with control group. The statistical population of this study included all people with illness who referred to Iran Society of Iran in the spring of 201617, with 24 patients MS patients were selected as sample based on objective sampling based on semistructured interviews and randomly divided into two groups of intervention (12 subjects) and control (n = 12). The intervention group received 10 weekly sessions on the effectiveness of CognitiveExistential Therapy. The instruments used were Kissane's demoralization Syndrome (2004), Fatigue Scale and Perception Stress Questionnaire (Coon et al., 1983). Multivariable covariance analysis was used to analyze the data.Results: The experimental and control groups were based on demographic characteristics of age (years) (P <0/65), duration of diagnosis (years) (P <0/87), marital status (P <0/56), level Education (P<0/57), job status (P<0/45) were homogenized. CognitiveExistential Therapy was used to decrease the scores of physical Fatigue (P<0.01, F=12.45), cognitive fatigue (P<0.01, F=14.35) social Fatigue (P<0.01, F= 8.13), and demoralization Syndrome (P<0.01 , F= 41.28) perceived stress (P <0.01 , F=25.75) were effective.Conclusion: The results of this study showed that using CognitiveExistential Therapy has been able to improve the status of fatigue, demoralization syndrome e and perceived stress in patients with multiple sclerosis and promote their general health. Therefore, it can be used as an effective interventional technique for improving fatigue, demoralization syndrome and stress symptoms in patients with MS.