رابطه رفتارهای خودمراقبتی با شدت بیماری دیابت نوع دو: نقش تعدیل کننده راهبردهای تنظیم شناختی هیجان

مقدمه: دیابت یکی از شایع ترین بیماری های مزمن بوده و خودمراقبتی و هیجانات در کنترل بیماری نقش مهمی دارند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی نقش تعدیل کننده راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین رفتارهای خودمراقبتی و شدت بیماری دیابت بود.روش : پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی است. جامعه آماری شامل بیماران دیابتی نوع دو مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی تهران بود که به روش نمونه گیری هدفمند و با در نظر گرفتن معیارهای ورود، تعداد 108 بیمار (57 زن، 51 مرد) انتخاب شدند و در این پژوهش شرکت کردند. شرکت کنندگان در پژوهش، پرسشنامه مشخصات فردی و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (cerq) و مقیاس خلاصه فعالیت های خودمراقبتی بیماران دیابتی (sdsca) را تکمیل کردند.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که میزان شدت بیماری با رفتارهای خودمراقبتی رابطه منفی و با راهبردهای ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجانی رابطه مثبت معنادار دارد (p<0.01). نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نیز حاکی از نقش تعدیل کننده راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین رفتارهای خودمراقبتی و میزان شدت بیماری دیابت نوع دو بود.نتیجه گیری: براساس نتایج حاصل، شدت بیماری دیابت از طریق ارتقای خودمراقبتی و راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان قابل کنترل است و در زمینه طراحی مداخلات درمانی و پیشگیری بیماری دیابت می‌توان این موارد را نیز درنظر گرفت.

Relationship Between Self-Care Behaviors and Severity of Type 2 Diabetes: Moderator role ofCognitive Emotion Regulation Strategies

Background: Diabetes is one of the most common chronic diseases and selfcare and emotion play an important role in the control of the disease. The purpose of this study was to investigate the role of cognitive emotion regulation strategies in the relationship between selfcare behaviors and severity of diabetes.Methods: The present study is a descriptive crosssectional study. The statistical population of the present study includes all type 2 diabetic patients referring to health centers, of which 108 patients (57 women, 51 men) were selected as a sample group by the purposeful sampling method. The participants completed the demographic questionnaire, the Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (CERQ), and Summary of Diabetes SelfCare Activities (SDSCA).Results: The results of this study showed that the severity of the disease was negatively correlated with selfcare and had a significant positive correlation with maladaptive cognitive emotion regulation strategies (P<0.01). The results of the hierarchical regression analysis indicated a moderating role for cognitive emotion regulation strategies in the relationship between selfcare and the severity of type 2 diabetes.Conclusion: According to the results, the severity of diabetes can be controlled through selfcare promotion and adaptive cognitive emotion regulation strategies and these can be taken into account when designing therapeutic interventions and preventing diabetes.