بررسی مقایسه‌ای تست‌های بیوشیمیایی و pcr در تشخیص آلودگی‌های مایکوپلاسمایی ترشحات دستگاه تناسلی زنان و مردان نابارور

مقدمه: مایکوپلاسماها از مهم‌ترین آلوده کنندگان اصلی کشت سلولی محسوب می شوند. مایکوپلاسما هومینیس یکی از مهم‌ترین مایکوپلاسماهای انسانی است که در ارتباط با عفونت های مختلف در دستگاه ادراری تناسلی زنان و مردان می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه روش های تشخیص آلودگی های مایکوپلاسمایی ترشحات دستگاه تناسلی زنان و مردان نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری کرمان می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه به‌صورت توصیفی مقطعی بر روی 100 زن و 100 مرد نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری کرمان در طی 6 ماه انجام گردید. نمونه هایی که در محیط pplo broth به آزمایشگاه ارسال شدند از فیلترهای 0.45 میکرومتر عبور و طبق دستورالعمل، در محیط های اختصاصی مایع و جامد pplo کشت و در دمای 37 درجه سانتی‌گراد و در مجاورت انکوباتور co2 دار نگهداری شدند. پس از استخراج dna با استفاده از روش pcr و به کمک پرایمرهای اختصاصی جنس مایکوپلاسما و گونه مایکوپلاسما هومینیس موردبررسی قرار گرفت.یافته های پژوهش: از مجموع 200 نمونه بررسی‌شده با روش کشت 17.5 درصد کلنی مایکوپلاسما مثبت و با استفاده از تست های بیوشیمیایی 6 درصد مایکوپلاسما هومینیس بودند و با روش pcr 44 درصد نمونه ها آلوده به جنس مایکوپلاسما و 16.5 درصد آلوده به گونه مایکوپلاسما هومینیس بودند.بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که pcr یک روش حساس و سریع برای تشخیص مایکوپلاسما هومینیس در نمونه های زنان و مردان نابارور است.