اولویت بندی مولفه های توسعه گردشگری در ایران با رویکرد تصمیم گیری چند معیاره ترکیبی فازی مطالعه موردی: سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران

فراغت از نیازهای اساسی و اولیه زیستی است و ایجاد تسهیلات فراغتی در کشور یک سرمایه‌گذاری محسوب می شود. بسیاری از کشورهای توسعه‏ یافته و درحال‌توسعۀ جهان توانسته‏ اند وضعیت گردشگری خود را بهبود بخشند و با ایجاد مشاغل خدماتی برای گردشگران‏، بسیاری از مشکلات اقتصادی، از قبیل بیکاری و پایین‌بودن سطح درآمد را رفع کنند. با توجه به اهمیت گردشگری و وجود پتانسیل‏ های گردشگری در کشورمان، اولویت‏ بندی عوامل تاثیرگذار بر توسعه گردشگری ایران، جهت برنامه‏ ریزی‏ های مناسب و کارا به منظور خدمات‏ رسانی بهتر و عدالت اجتماعی و اقتصادی در سطوح مناطق مختلف ضروری به نظر می رسد. بدین منظور در پژوهش حاضر با نگاه جامع و سیستمی به گردشگری و با استفاده از مطالعات مشابه ایران و جهان، اقدام به شناسایی عوامل موثر بر توسعه گردشگری، اولویت بندی و ارائه راه کارهایی جهت بهبود جذب گردشگر و توسعه گردشگری با کمک روش ترکیبی fdanp، در ایران شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که تسهیلات و زیرساخت های گردشگری تاثیرپذیرترین معیار و عوامل طبیعی تاثیرگذارترین معیار در توسعه گردشگری می باشد. در بین شش معیار تاثیرگذار بر توسعه گردشگری ، معیار تسهیلات و زیرساخت های گردشگری با وزن 2/ 0 و زیر معیار امنیت سرمایه گذاری داخلی بیشترین اهمیت را کسب کردند.