بررسی روابط بین مراکز اقامتی گردشگری روستایی با رویکرد تحلیل شبکه (مطالعه‌ی موردی: لاریجان، شهرستان آمل)

امروزه با توجه به مشکلات فراوان اقتصادی جوامع روستایی، توجه به فعالیت‌های جدید مانند گردشگری در نواحی روستایی امری ضروری می‌باشد. از ویژگی‌های گردشگری بخصوص در نواحی روستایی، ماهیت پراکنده بودن آن است. از مهم‌ترین اثرات مثبت گردشگری می‌توان به توسعه کسب و کارهای مربوط به آن اشاره کرد. یکی از مسایلی که باعث توسعه این کسب و کار‌ها می‌شود، روابط آن‌ها در قالب شبکه می‌باشد. از این روی پرداختن به رویکرد تحلیل شبکه‌ای و کاربردهای آن در توسعه گردشگری بسیار ضروری می‌باشد. در این تحقیق با مرور ادبیات موجود، به بررسی ابعاد مختلف نظری و روش‌شناسی شبکه، سابقه کاربرد تحلیل شبکه‌ای در موضوعات مختلف، ظهور آن در گردشگری و کاربرد آن و در انت‌ها به بررسی روابط بین مراکز اقامتی گردشگری روستایی واقع در روستاهای بخش لاریجان شهرستان آمل با رویکرد تحلیل شبکه‌ پرداخته شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است ‌که به ‌روش پیمایشی انجام‌گرفته است. جامعه آماری، صاحبان مراکز اقامتی گردشگری بخش لاریجان به تعداد ?? نفر بوده که پرسشنامه‌ای ماتریسی به منظور تعیین روابط بین آن‌ها اجرا شد. همچنین از نظریه و مدل تحلیل شبکه و با استفاده از نرم افزار ucinet و آزمونهای تراکم، درجه، دوسویگی، انتقال پذیری، e-i و غیره جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها و از انواع گراف‌ها جهت نمایش روابط بهره برده شد. نتایج نشان می‌دهد میزان روابط در بین مراکز اقامتی به میزان پایینی بوده و اغلب به صورت محلی بروز پیدا می‌کند.