بررسی جاذبه‌های مورفودینامیک و ویژگی‌های آسایش اقلیمی اکوسیستم‌های بیابانی جهت توسعه‌ی اکوتوریسم

یکی از عوامل موثر بر آسایش انسان، شرایط جوی و اقلیمی است. انسان از ابتدابه طور مستقیم و غیر مستقیم متاثر از این شرایط بوده است. امروزه مطالعه‌ی تاثیر وضعیت جوی و اقلیمی بر روی زندگی و آسایش و رفتار انسان در قالب یکی از شاخه های علمی به نام زیست اقلیم شناسی انسانی مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد. رابطه‌ی بین هوا، اقلیم و توریسم به اشکال گوناگونی وجود دارد، از یک سو با شرایط آب و هوایی سروکار داریم که از مکانی به مکان دیگر و در مقاطع زمانی، بسیار متغیر است و از سوی دیگر توریسم نیز پدیده ای چند جانبه است. اثرهای متقابل این دو بسیار پیچیده است. علت اصلی فصلی بودن پدیده توریسم آب و هواست. این پژوهش سعی دارد که به بررسی جاذبه‌های مورفودینامیک و ویژگیهای اقلیم آسایش در غرب دشت لوت، به عنوان یکی از مناطق بیابانی ایران که پتانسیل بسیار بالایی جهت توسعه اکوتوریسم را دارا می‌باشد، بپردازد. پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی مبتنی بر روشهای آماری، میدانی و مدل سازی می باشد، بدین صورت که با استفاده از مدل‌های آسایش اقلیمی ماهانی، گیونی و اوانز، به بررسی اقلیم آسایش در منطقه مورد مطالعه پرداخته شد و سپس با توجه به ماه‌های دارای آسایش اقلیمی و جاذبه‌های اکوتوریستی منطقه، پیشنهاداتی در راستای مناسب ترین ماه، جهت فعالیتهای اکوتوریستی در منطقه ارایه گردید. نتایج نشان می دهد که ماه‌های آبان، آذر و اسفند در محدوده آسایش اقلیمی قرار داشته که این ماه‌ها پتانسیل بسیار بالایی را در راستای توسعه اکوتوریسم در منطقه دارند و بررسی‌های میدانی نیز نشان می‌دهد که بیشترین تعداد اکوتوریسم نیز در این ماه‌ها به این منطقه سفر می‌کنند. علاوه بر این، منطقه مورد مطالعه با داشتن جاذبه های اکوتوریستی منحصر به فرد در ایران و حتی در دنیا، از قبیل کلوت‌های بسیار زیبای لوت، تپه های ماسه‌ای متنوع، نبکاهای بسیار زیبا و غیره، پتانسیل بسیار بالایی را جهت توسعه اکوتوریسم دارا می‌باشد.