تغییرات آب و هوا و سیاست‌های مقابله در صنعت گردشگری

امروزه، صنعت گردشگری به میزان بیست و یک درصد در تولید کربن ناشی از سوختن سوخت-های فسیلی (بخش‌انرژی) نقش دارد. ضرورت مشارکت بخش‌های مختلف اجتماعی در حمایت از سیاست‌های مقابله با تغییرات آب و هوا، سبب شد تا بخش گردشگری از طریق بیانیه داووس، متعهد شود که به یکی از پیشگامان پاسخ جهانی به تغییرات آب و هوا تبدیل شود. در این راستا، شناخت تغییر آب و هوا و حمایت از سیاست‌های مقابله در این صنعت از اهمیت فزاینده‌ای برخوردار شده است. از آنجا که اجرای سیاست های مقابله در صنعت گردشگری مستلزم همکاری و مشارکت ذینفعان است، تحقیق حاضر، برای نخستین بار در ایران، در صدد بررسی میزان حمایت صاحبان اقامتگاه‌های گردشگری از سیاست‌های مقابله با تغییر آب و هوا و عوامل موثر بر آن می‌باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر را صاحبان 121 اقامتگاه گردشگری در شهرهای نور، محمودآباد و بابلسر در استان مازندران تشکیل می‌دهند. برای انجام این تحقیق از روش بررسی پیمایش و برای جمع‌آوری داده‌های آن از پرسش‌نامه استفاده شده است. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که صاحبان اقامت‌گاه‌های گردشگری حامی‌سیاست‌های مقابله با تغییر آب و هوا بوده و کاهش گردشگر به‌عنوان مهم‌ترین پیامد شغلی تغییر آب و هوا معرفی شده است. علاوه بر این، نتایج تحقیق نشان داد که افزایش هزینه‌های تهیه‌ی وسایل سرمایشی در تابستان، به عنوان مهم‌ترین پیام محلی تغییر آب و هوا در گردشگری بیان شده بود. هم چنین، نگرش صاحبان اقامتگاه‌های گردشگری نسبت به تغییر آب و هوا مثبت بوده است. درنهایت، پیام‌های محلی تغییر آب و هوا و نگرش نسبت به آن از مهم‌ترین عوامل تبیین کننده‌ی حمایت از سیاست‌های مقابله در شهرهای مورد بررسی بود.