بررسی رفتارهای محیط زیستی در بین گردشگران ساحلی (مطالعه ی موردی: گردشگران ساحلی شهر بوشهر در ایام نوروز)

گردشگری، نه‌ تنها پدیده‌ای به سرعت در حال رشد است؛ بلکه از عوامل موثّر در توسعه ی نواحی و تامین‌کننده ی مزایای مستقیم و غیرمستقیم بسیاری برای میزبان است. از سوی دیگر، چنین رویکردی موجب نگرانی‌هایی درباره‌ی تخریب محیط ‌زیست شده است. در واقع، ارتباط بین محیط ‌زیست و گردشگری بسیار نزدیک است؛ زیرا محیط‌ زیست به خودی خود، جاذبه‌ای مهم برای گردشگران محسوب می‌شود. با توجّه به این که نوع غالب گردشگری در استان‌های مجاور دریا در ایران، گردشگری ساحلی است، در تحقیق حاضر، رفتارهای محیط زیستی گردشگران ساحلی مورد بررسی قرار گرفته است. به همین منظور تعداد ??? پرسشنامه، به طور تصادفی بین گردشگران ساحلی شهر بوشهر توزیع گردید. نتایج پژوهش نشان داد که رابطه ی رفتارهای محیط زیستی با متغیّرهای جنسیت، تحصیلات، وضعیت تاهّل، نوع اقامت، چگونگی مسافرت، نگرش محیط زیستی، ارزش‌های محیط زیستی، دانش محیط زیستی و مدّت اقامت آنان معنادار نیست. در مقابل، رفتارهای محیط زیستی گردشگران با متغیّرهای نگرانی محیط زیستی و فرصت‌ها همبستگی مثبت دارد. نتایج تحلیل چندمتغیّره ی رگرسیونی نشان داد که متغیّر فرصت‌ها بیشترین نقش را در مدل تحقیق ایفا می‌کند.