حقوق اقلیتها از منظر اسناد بین المللی، اسلام و قانون اساسی ج.ا.ایران

اصطلاح اقلیت از نظر حقوقی شامل آن دسته از گروههای انسانی است که معمولاً از جهت حقوقی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی در موقعیت و شرایط حاشیهای قرار دارند. امروزه با توجه به اهمیت بینالمللی اقلیتها، این موضوع بهعنوان یک موضوع جهانی و مسیلهای برای بسیاری از دولتها مطرح است. ایران دارای اقلیتهای گوناگون مذهبی، قومی و زبانی است. این اقلیتها در همه دورههای تاریخی ایران به دنبال مطالبات حقوقی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خود بودهاند. این پژوهش به دنبال نشان دادن آن است که در سه دهه اخیر اقلیتهای مذهبی در جمهوری اسلامی ایران از طریق قانون اساسی و فتاوی فقها، به بخش زیادی از حقوق برابر نسبت به ایرانیان مسلمان دست یافتهاند؛ اگرچه به نظر میرسد تا تحقق حقوق برابر با مسلمانان، با توجه به پارهای محدودیتهای قانونی و برخی اختلاف دیدگاهها، فاصله نسبتاً زیادی وجود دارد. در دوره اخیر، این مهم توسط نهادهای حقوقی و سازمانهای ذیربط مورد توجه و تاکید بیشتری قرار گرفته است و اقلیتها در جمهوری اسلامی ایران در زمینه برخورداری از حقوق قانونی خود، از موقعیت مطلوبتری نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر برخوردارند.