امنیت هستی‌شناختی و مسایل امنیتی خلیج‌فارس بعد از انقلاب اسلامی ایران

نظریه سازه‌انگاری به علت بهره‌بردن از دید انسانی به موضوعات، این امکان را برای پژوهشگر فراهم کرد تا ضمن تلاش برای یافتن قواعد و هنجارها از خصلت‌های ویژه انسان غافل نگردد و برای انسان به عنوان یک عنصر موثر در عرصه سیاست نقشی تاثیرگذار قایل شود. در نتیجه هویت، منافع، اهداف، نیت‌ها و بسیاری از مواردی که مختص انسان هستند نیز در مطالعات امنیت جایگاه ویژه‌ای یافتند. امنیت‌هستی‌شناختی از این منظر به امنیت می‌نگرد. این نظریه در پی روشن ساختن برخی منازعات غیرعقلانی است و سیر مطالعات نوینی که به سمت ثبات در عرصه جهانی می رود را پیشنهاد می دهد. پس از وقوع انقلاب اسلامی ایران تعارضات هویتی ایران با کشورهای منطقه خلیج‌فارس افزایش یافت و در عین حال برخی قدرت‌ها که خواهان بازگشت ایران به جایگاه و نقش قبلی‌اش بودند به این تعارضات دامن زدند و لذا نظام اعتماد پایه کشورهای منطقه را دچار بی‌ثباتی کردند. لذا وقوع انقلاب اسلامی تهدید کننده امنیت هستی‌شناختی کشورهای منطقه محسوب می‌شود.