بحران ساختار سیاسی مصر در زمان مبارک (توازن بین قوای سه‌گانه و معضل مشروعیت)

در این مقاله ساختار سیاسی مصر در دوران مبارک مورد تدقیق و بررسی قرار می‌گیرد و در ضمن آن به مهم‌ترین عواملی که موجب ایجاد بحران در ساختار سیاسی مذکور شده است پرداخته خواهد شد. البته نقطه اساسی و محوری این بحث توازن بین قوای سه‌گانه در رژیم مصر در دوران مبارک می‌باشد که از همین خاستگاه مهم‌ترین عواملی که موجب بر هم خوردن توازن بین قوای سه‌گانه شده است و اصل حیاتی تفکیک و استقلال قوا را تحت‌الشعاع قرار داده است مورد بررسی قرار خواهد گرفت. بدیهی است خاستگاه اساسی بحران‌های ساختار سیاسی مصر در دوران مبارک هم از همین نقطه محوری و مهم می‌باشد مضافاً بر اینکه به تدریج با جهت‌گیری شدید امنیتی، به تدریج تامین امنیت رژیم به صورت کلی جایگزین تامین امنیت اجتماع شد و نوعی بحران فراگیر تمامی عرصه‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و... مصر را فراگرفت و رژیم به شدت دچار بحران مشروعیت گردید و در نتیجه کارآیی خود را در حل مشکلات و معضلات و بحران‌های مختلف از دست داد که به خودی خود نتیجه سیاست‌های نادرستی بود که حکومت مبارک طی سه دهه حکومت در مصر اتخاذ کرده بود. بدین ترتیب نظام و حکومت مبارک هم در داخل و در جهت ایجاد توسعه، پیشرفت و برقراری دموکراسی و هم در سطح خارجی در جهت ارتقا جایگاه مصر در منطقه و جهان با شکست روبرو شد. نتیجه عمده‌ای که از این نوشتار حاصل می‌شود این است که بحران زیربنایی که گریبان‌گیر ساختار سیاسی مصر در دوران مبارک شده بود نتیجه و حاصل علل و عوامل مختلف و متنوعی بوده است که در راس آنها بر هم خوردن توازن قوا و عدم استقلال قوای سه‌گانه بوده است که به روش‌های مختلف تحت سیطره رییس‌جمهور (مبارک) قرار گرفته بود.