سیاست دوستی در اندیشه سیاسی امام خمینی

سیاست دوستی مستقیما از بحث درباره شرایط زیست انسان ها با یکدیگر سرچشمه می گیرد.زندگی و ارتباط با دیگران بر اساس سرشت اجتماعی انسان امری مهم و غیر قابل انکار است.امروزه با گسترش فضای خصوصی ،در مقابل تنگ شدن دایره فضای مشترک انسان ها ،دوستی ها رفته رفته کمرنگ شده اند. مسئله وارگی خشونت و دشمنی در جهان اسلام  با سربرآوردن گروه های تکفیری جهادی وجه خاصی پیدا کرده است ،به طوریکه اغلب پژوهش های علمی و دانشگاهی آن را تئوریزه کرده و بسط داده اند.امابه  مسئله دوستی که وجه دیگر امر سیاسی از نظر اشمیت است،کمتر پرداخته شده است.بویژه این مقوله در پژوهش های داخلی و به طور خاص تردر فلسفه سیاسی متفکران مسلمان معاصر پیگیری نشده است.لذا پژوهش حاضر در صدد کشف شاخص های دوستی دراندیشه سیاسی امام خمینی به عنوان متفکر مسلمانِ معاصر و رهبر انقلاب اسلامی بر اساس نظریات هانا آرنت و ژاک دریدا (با جرح و تعدیل) است.این نوشتار از رویکرد هرمنوتیکی شلایرماخر ،روش تحلیل محتوای کیفی، تحلیل محتوای رندانه و روش استنطاق بهره برده است.بر این مبنا سوال اصلی پژوهش این است که « مفهوم دوستی در  اندیشه امام خمینی در سیاست داخلی و سیاست جهان اسلام چگونه سیاست سازی و سیاست فهمی می کند؟» وفرضیه آن است که شاخصه هایی مانند عهد و پیمان،قدرت،پذیرش تفاوت ها،پذیرش دیگری ،بخشش ، دوستی مسئولانه و نفی خود منفی درصورتنبدی سیاست دوستی درمنظومه فکری ایشان تعیین کننده است.

the politics of friendship in the political thought of imam khomeini

the politics of friendship comes directly from discussing the conditions of human beings with one another.living and communicating with others is important and undeniable based on human social nature.now a day,with the expansion of private space, as opposed to the narrowing of the circle of human common space, friendships have faded. the issue of violence and enmity in the islamic world has gained particular prominence with the rise of jihadi takfiri groups, as often theorized and elaborated by scientific and academic research.however, the issue of friendship, which is otherwise a political issue from schmidt’s point of view, has been less addressed, especially in domestic research and especially in political philosophy. contemporary muslims have not been followed.therefore, the present study seeks to discover indicators of friendship in the political thought of imam khomeini as a contemporary muslim thinker and leader of the islamic revolution based on the theories of hanna arendt and jacques derrida (with emphasis and adjustment). to accomplish this, it is important to use the approach schleiermacher’s hermeneutics used qualitative content analysis, indentation and inference method. on this basis, the main question of the research is “how does the concept of friendship in imam khomeini’s thought make sense of politics and politics in the islamic world?” and its hypothesis is that categories such as vows and covenants, power, acceptance of differences, acceptance of differences, acceptance the other is that forgiveness, responsible friendship, and negative self-negation are decisive in the form of friendship politics in their thinking system.