ظرفیت‌های نرم‌افزارانه سیاست خارجی ج.ا.ایران در منطقه ایران فرهنگی

مرزهای ایران امروز تنها در برگیرنده کشور ایران به عنوان یک واحد مستقل سیاسی است. این مرزها تنها براساس معاهدات سیاسی شکل گرفته و نمی‌تواند محدوده ایران فرهنگی به عنوان یک مجموعه وسیع‌تر از ایران سیاسی را در خود جای دهد. نگاهی تاریخیجامعه‌شناسانه به بسیاری از کشورهای پیرامونی که تمام آنها به غیر از کشور ارمنستان در محدوده جهان اسلام قرار می‌گیرند حکایت از آن دارد که بخش گسترده‌ای از این مناطق به‌خصوص بخش‌هایی که به نحوی دنباله اقوام مرزنشین ایرانی محسوب می‌شوند هم به جهت تاریخی و هم از حیث جامعه‌شناسانه در ذیل یک واحد مستقل به نام ایران فرهنگی که دارای مختصات مشخصی است، قرار می‌گیرند. امری که متاسفانه غالباً مورد غفلت سیاستگذاران حوزه سیاست خارجی قرار گرفته است. مروری بر ادوار مختلف سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نشان از آن دارد که نگرش غالب به این مناطق بیش از آنکه فرهنگینرم‌افزارانه باشد، سیاسیسخت‌افزارانه بوده است. این غفلت تا کنون صدمات زیادی را به کشور وارد نموده است. با توجه به اهمیت این موضوع سوال اصلی این مقاله در گام نخست بر چرایی اولویت این منطقه در سیاست خارجی ج.ا.ایران از منظر شاخصه‌های قدرت نرم تمرکز یافته و در گام بعد چگونگی شکوفایی ظرفیت‌های نرم‌افزارانه سیاست خارجی کشور در این مناطق در مقام پرسش قرار گرفته است.برای پاسخ به این سوالات با بهره‌مندی از روش کتابخانه‌ای به گردآوری اطلاعات مورد نیاز پرداخته و در ادامه با کاربست روش توصیفیتحلیلی و با استفاده از آموزه‌های جوزف نای درباره قدرت نرم به ویژه تاکیدات وی بر سه مولفه/وجه »فرهنگزیبایی «، »ارزش‌های اساسیشکوه « و »سیاست خارجیخیرخواهی « به عنوان سه منبع/بعد اصلی قدرت نرم تلاش شد تا ضمن بازخوانی ظرفیت‌های نرم‌افزارانه سیاست خارجی ج.ا.ایران در این مناطق به تبیین چرایی اولویت این مناطق در سیاست خارجی ج.ا.ایران از منظر مولفه‌های قدرت نرم پرداخته شود. در ادامه نیز با استفاده از دکترین هستهپیرامون به ارائه راه‌کارهایی عملیاتی برای به فعلیت رساندن ظرفیت‌های نرم‌افزارانه ایران در این مناطق پرداخته شده است.

Prospect for Russian-Iranian Relations over Syria: Strategic Implications for I. R. Iran

Since 2011, Syria has become a realm of a prolonged and fullfledged war, engaging a variety of actors, ranging from internal to regional and extraregional, either state or nonstate ones; on this reason, it can be argued that this situation has led it into a most international civil war during PostCold War Era. In this framework, among involved states in this war, IranianRussian cooperation has played a significant role in preventing Bashar Assad from being overthrown, and in defeating ISIS and eliminating or undermining another terrorist groups. However, in the meanwhile, of important is prospect for these cooperative relations over Syria following persistence of Bashar Assad and process of eliminating or undermining terrorism operating within it. Thus, drawing on Future Study Approach and relying on scenariowriting method, the article seeks to identify cases occurring in RussianIranian relations over Syria and to analyze its strategic Implications for I. R. Iran.Findings show that, ldquo;out of three general scenarios including prevalence of cooperation, progression towards prevalence of conflict, and simultaneousness of cooperation and conflict, rdquo; third one seems to be most likely. On this basis, it can be suggested that having specified areas of cooperation as well as conflict, I R Iran formulates a shared agenda over them with Russia.