تبیین عملکرد سازمان ملل متحد در قبال نسل‌کشی در میانمار

یکی از بزرگ ترین فجایع انسانی، در دو دهه اول قرن بیست و یکم در ایالت راخین میانمار و نسبت به مسلمانان روهینگیا اتفاق افتاد. پاک سازی قومی، نسل کشی، جرایم علیه بشریت و هر عنوان مشابه دیگری که به نوعی جلوه ای از نقض حقوق بشر محسوب شود، در قبال مسلمانان روهینگیا حادث شد. سوال اصلی این مقاله آن است که واکنش سازمان ملل متحد در قبال این فجایع چه بود؟ فرضیه مقاله که به روش توصیفی_تحلیلی بررسی شد، آن است که سازمان ملل متحد نسبت به فجایع انسانی در میانمار فقط به اظهار نظر شفاهی، صدور بیانیه، و نهایتاً صدور قطع نامه های توصیه ای بسنده کرد. این درحالی است که انتظار می رفت این سازمان بر اساس اصل مسئولیت بین المللی حمایت، مداخله بشر دوستانه را در میانمار در دستور کار قرار می داد. تعاض رفتاری سازمان ملل متحد ناشی از اعمال فشار قدرت های بزرگ است. یافته های مقاله نشان داد که برخورد سازمان ملل نسبت به نقض حقوق بشر در کشورهای مختلف تابع استانداردهای دوگانه است. خوش بینانه ترین حالت آن است که گفته شود قدرت های بزرگ مانع از عملکرد موثر و مستقل سازمان ملل در برخورد با دولت های ناقض حقوق بشر می شوند.

Iranian Politics in OPEC Based on Game Theory

Undoubtedly, one of the greatest human catastrophes has occurred in the first two decades of the 21st century in the state of Rakhine of Myanmar and to Rohingya Muslims. Ethnic cleansing, genocide, crimes against humanity and any other similar kind of human rights violations have occurred against Rohingya Muslims. The main question of this article is that what has been the United Nations response to these disasters? The hypothesis of the article, which examined by the descriptiveanalytic method, is that the United Nations has only complimented the humanitarian disasters in Myanmar, Just sufficed to oral statements, issuing statements, and, finally, issuing letters of recommendation, And this is contrary to the principle of international responsibility. The importance of the issue is that today the issue of observance of human rights has become one of the main criteria of behavior in international relations. The findings of this paper show that the UN's approach to human rights violations in different countries is function to dual standards. The most optimistic way is to say that great powers are preventing the effective and independent functioning of the United Nations in dealing with human rights abusers.