کودکان داعش: از درون‌فکنی ایستار تکفیری تا برون‌فکنی رفتار تسخیری

ایدئولوژی داعش به معنای انکار هرگونه تاریخ مندی و تحول پذیری و قرار گرفتن آموزه های آن در جایگاه رفیع حقایق فرا تاریخی و تغییرناپذیر است. این گروه با تکیه بر قواعد خود برساخته بر اساس تفاسیر تنگ نظرانه، مبنای تعین بخشی برای حقیقت و مشروعیت عرضه می دارد و رهیافت و نگرشی کاملاً متفاوت از قدرت و قواعد سیاسی و اجتماعی ترسیم می کند. طبق این رهیافت متفاوت، این گروه با رویکرد محافظه کارانه رادیکال به بهره برداری از جوانان و کودکان در مقیاسی وسیع با کارکردی متمایز پرداخته است؛ امری که گرچه یک جنایت جنگی و نقض قواعد بین المللی و حقوق بشر محسوب می گردد، اما بر اساس دکترین این گروه، امری الهی و مشروع و مورد تایید پیامبر (ص) انگاشته می شود. نوشتار حاضر با روشی توصیفی تحلیلی و علی و بر اساس رویکرد تلفیقی از مباحث نظری (جامعه پذیری سیاسی و خود ایدئال کارن هورنای) در راستای فهم انگیزه و هدف داعش از این اقدام و پیامدهای آن، بر این فرض استوار است که داعش با هدف گیری کودکان، درصدد انتقال تدریجی فرهنگ سیاسی خاص خود به آنان و نهادین کردن آرام ایستارها و هنجارها و درنتیجه ضمانت بقای خود در درازمدت است که می توان از این امر تحت عنوان »ترور سرد « یاد نمود. کودکان که در سپهر زیستی وحشت آلود و مرگ آلود به سر می برند، به انسانی تک ساحتی و درنتیجه، به شخصیت های فرهنگی خشن و متوهم بدل می گردند که یگانه راه ایمن زیستن را خشونت ورزی می پندارند؛ چشم انداز چنین تربیتی گرایش وافر به ناامنی و بی ثباتی های سیاسی خواهد بود که به نوبه خود تهدیدهایی جدی را متوجه منطقه و جهان خواهد ساخت.