تخصیص فضای انبارش کانتینرها در یک پایانه کانتینری تحت شرایط عدم‌قطعیت

امروزه، با جهانی شدن تجارت و گسترش ارتباطات، پایانه‌های گمرکی نقش مهمی در اقتصاد کشورها ایفا می‌کنند. بسیاری از کشورهای بزرگ و صنعتی رشد و شکوفایی خود را مدیون صنعت ترانزیت هستند. از آنجا که معیار جهانی ارزیابی کارایی پایانه‌ها زمان ترخیص کالاها در این پایانه‌ها است و به این زمان در سنجش عملکرد ساختار سازمانی و مدیریتی آن‌ها توجه می‌شود، مدیران همواره به‌دنبال راه‌هایی برای کاهش زمان ترخیص هستند. بر این اساس، در این مقاله، یک مدل برنامه‌ریزی ریاضی غیرخطی فازی و چندهدفه، تحت عدم‌قطعیت پارامترهای ورودی ارایه شده است که سعی دارد زمان ترخیص را از طریق تخصیص مناسب فضا به کانتینرها کاهش دهد. پس از حل مدل براساس رویکردسه‌مرحله‌ای پیشنهادی، مثال عددی با استفاده از روش‌های دقیق وآزادسازی لاگرانژ بررسیشد. نتایج نشان می‌دهند که اگر تصمیم‌گیرنده بخواهد با ریسک کمتری با عدم‌قطعیت روبه‌رو شود، با وجود بدتر شدن تابع هدف، باید مینیمم درجه پذیرش بالایی را انتخاب کند.