تخصیص ایستگاه‌های امداد جاده‌ای با‌استفاده از مدل صف هایپرکیوب در طول بزرگراه تهران - قم

موضوع تخصیص و مکان یابی ایستگاه های امداد جاده ای، به دلیل داشتن تاثیرات زیادی که بر نحوه خدمت دهی به مصدومین جاده ای دارد، مورد توجه محققان زیادی قرار گرفته است. در این گونه مسایل، هدف اصلی تحقیق، مکان یابی بهینه ایستگاه های امداد جاده ای و تقسیم بندی نواحی تحت خدمت، برای تخصیص مناسب آنها به خدمت دهنده ها است. این مسایل از این رو دارای اهمیت هستند که معیارهای عملکردی سیستم از جمله مدت زمان انتظار مشتری را بهبود داده و می‌توانند منجر به نجات جان یک مصدوم شوند. در این تحقیق تخصیص ایستگاه های امداد جاده ای بزرگراه تهران قم (محدوده تهران)، با استفاده از مدل صف هایپرکیوب که یکی از معروف ترین مدل های صف در زمینه مکان یابی است، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. بدین منظور، پس از تعیین تعداد حالات سیستم، معادلات تعادلی هر حالت سیستم با استفاده از نمودار آهنگ استخراج گردیده است. سپس با استفاده از احتمالات حدی بدست آمده معیار های عملکردی سیستم، از جمله میزان بار کاری هر خدمت دهنده، مدت زمان انتظار مشتری برای دریافت خدمت و ... محاسبه شده و با تغییر پیشنهادی قابل اجرا در عمل، در اندازه نواحی تخصیص داده شده به هر خدمت دهنده، معیارهای عملکردی سیستم بهبود داده شده اند.