تامین پایدار قطعات تجهیزات دوار صنعت نفت با استفاده از فراترکیب پویایی سیستم و آشکارسازی و آزمودن پیش‌فرض‌های استراتژیک

تامین قطعات تجهیزات دوار صنعت نفت با توجه به فرسودگی تجهیزات، تحمیل هزینه‌ های هنگفت و زمان بالای ازکارافتادگی، تولید پایدار فرآورده‌ های صنایع نفتی را با مخاطره جدی مواجه می‌ سازد. در این پژوهش به مداخله سیستمی در تامین پایدار قطعات تجهیزات دوار بر مبنای داده ‌های «شرکت ملّی پالایش نفت آبادان» با استفاده از فراترکیب پویایی سیستم (sd) و آشکارسازی و آزمودن پیش فرض‌ های استراتژیک (sast) پرداخته شده است و راهکارهای مورد توافق نسبی با هدف تامین پایدار شناسایی شده‌ اند که عبارت‌ اند از: 1. پایداری اقتصادی شامل سرمایه ‌گذاری صنعت نفت در قطعه‌ سازی، اصلاح قراردادهای تعمیرنگهداری و نظارت بر فرآیند طراحی و ساخت قطعات؛ 2. پایداری اجتماعی شامل اصلاح قانون مناقصات تامین ‌کنندگان قطعات، انتقال تجربه بین متخصصان قطعه ‌سازی و صنعت نفت و آموزش کاربری و ایمنی و 3. پایداری محیط‌ زیستی شامل از رده خارج ‌کردن تجهیزات فرسوده و جایگزین ‌کردن تجهیزات سبز، رعایت استانداردهای ایمنی و محیط ‌زیستی و بازنگری در برنامه نگهداشت پیش‌گیرانه و پیش بینانه. نتیجه اجرای جداگانه و ترکیبی این راه کار ها در افق 20 ساله در سیستم اعمال و مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج شبیه ‌سازی نشان داد که تامین پایدار قطعات با ترکیب سه استراتژی پایداری اقتصادی، اجتماعی و محیط‌ زیستی و نیز حمایت دولت از صنعت قطعه ‌سازی و تربیت نیروی متخصص بومی بهبود خواهد یافت.

Sustainable Supply Model of Rotating Equipment Spare Parts in Iran’s Oil Industry using a Combined Approach of System Dynamics (SD) and Strategic Assumptions Surfacing and Testing (SAST)

The supply of rotating equipment for the oil industry poses a serious risk to the sustainable production of the products due to equipment wear, high costs, and high downtime. In this research, a systematic intervention is done in the system of sustainable supply of rotating equipment spareparts in the oil industry as to the Abadan Oil Refinery National Company’s data, applying a combined approach of System Dynamics (SD) and Strategic Assumptions Surfacing and Testing (SAST), and the agreed solutions are extracted as: 1) economic sustainability, namely oil industry investment in spareparts’ manufacturing industry, reforming the repairmaintenance contracts, and monitoring the process of designing and manufacturing the spareparts, 2) social sustainability, say, amending the law on supply tenders, transferring the experience among the spare parts’ manufacturers and the oil industry specialists, and increasing the user training and safety training, and 3) environmental sustainability, including decommissioning wornout equipment and replacing with green equipment, observing the safety and environmental standards, and reviewing the preventive predictive maintenance program. The results show that the sustainable supply of spareparts will improve by combining the three strategies of economic, social and environmental sustainability, accompanied by government support of the spareparts’ manufacturing industry and local specialists’ training plans.