طراحی شبکه زنجیره تامین چنددوره‌ای و چند‌محصولی با در‌نظر‌گرفتن اختلال در تسهیلات و مسیرهای ارتباطی (موردمطالعه: طرح اشتراک نشریات)

یکی از مهم‌ترین چالش‌های مسئله‌ طراحی شبکه زنجیره تامین، وقوع اختلالات احتمالی و آسیب‌های ناشی از آن است. در این پژوهش طراحی شبکه زنجیره تامین با در‌نظر‌گرفتن حداقل میزان دریافت به‌عنوان رضایت مشتری مدنظر بوده است. برای مقابله با اختلال از سه روش تاسیس تسهیلات جدید، استفاده از قرارداد دوجانبه و تسهیلات موجود در بازار خدمات لحظه‌ای استفاده‌ شده است. بدین منظور یک مدل برنامه‌ریزی خطی مختلط عدد صحیح فرموله شده و طرح اشتراک نشریات به عنوان مورد مطالعه بررسی شد. یافته‌ها نشان می‌دهد که در شرایط بروز اختلال سه حالت متفاوت رخ می‌دهد: نخست اینکه هزینه اختلال کم باشد که در این شرایط به‌صرفه خواهد بود از بین بازار لحظه‌ای و پذیرش کمبود یکی انتخاب شود؛ دوم اینکه هزینه‌ اختلال و کمبود بالا بوده، اما کمتر از میزان بودجه برای تاسیس تسهیلات باشد که در این حالت از قراردادهای دوجانبه استفاده می‌شود؛ و در حالت سوم  هزینه‌های اختلال و کمبود آن‌قدر بالاست که تاسیس تسهیلات، به‌صرفه خواهد بود. باید توجه داشت با بالا رفتن تقاضا و یا افزایش احتمال وقوع اختلال، فاصله هزینه‌ای بین استفاده از تسهیل پشتیبان موجود در قرارداد دوجانبه و یا خرید خدمت از بازار لحظه‌ای با تاسیس تسهیل جدید کاهش ‌یافته و سپس تاسیس تسهیلات جدید به‌صرفه‌تر خواهد بود.

Design of MultiPeriodical and MultiProduct Supply Chain Network with Regard to Disruption of Facilities and Communication Paths (Case Study: Subscription Plan for Publications)

One of the most important challenges of designing a supply chain network is possible disruptions. This study is intended to design a supply chain network considering the minimum amount of receiving as a customer satisfaction index. To overcome disruptions, the three main methods applied include establishing new facilities, using bilateral agreements, and using the existing facilities of instantaneous services market. To do so, a complex integer linear programming model is established and examined as a case study of a subscription plan for publications. In the case of disruptions, three possibilities will happen. Firstly, if the cost of disruption is low, it will be costeffective to choose whether an instantaneous market or the adoption of shortage. Secondly, if the cost of disruption and shortage is high but less than the budget allocated to facilities, the bilateral agreements will be used. Finally, if the cost of disruptions and shortage is too high, the establishment of a new facility will be costeffective. It should be noticed that by increasing for demand or in the probability of disruption, the cost gap between the use of the existing background facility and/or buying the service of the instantaneous market would be narrowed by establishing the facility.