ارزیابی میزان آمادگی دانشگاه برای استقرار آموزش عالی ناب (موردمطالعه: دانشگاه تهران)

هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی میزان آمادگی «دانشگاه تهران» برای استقرار آموزش عالی ناب است. این پژوهش، از نظر روش، کاربردی و از منظر گردآوری داده‌ها، توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارشناسان «پردیس فنی مهندسی و علوم اجتماعی رفتاری دانشگاه تهران» است که تعداد 233 نفر به شیوه نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبی انتخاب شدند. به‌منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌ پژوهشگر ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه‌ها با استفاده از روایی محتوایی و سازه و پایایی آن‌ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ موردبررسی و تایید قرار گرفت. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون‌های کالموگراف اسمیرنوف، تی تک نمونه‌ای، تی دو گروه مستقل، فریدمن و تحلیل عاملی تاییدی در نرم‌افزارهای lisrel و spss بررسی ‌و تحلیل شد. یافته‌های پژوهش با استفاده از داده‌های تجربی نشان داد که نمره کل ارزیابی آمادگی دانشگاه تهران برای استقرار آموزش عالی ناب و مولفه‌های آن، پایین‌تر از میانگین نظری 3، است. علاوه بر آن از نظر کارشناسان دانشگاه مولفه‌های آموزش عالی ناب به ترتیب اهمیت عبارت اند از: 1. رهبری و تعهد مدیریت؛ 2. تمرکز و توجه به دانشجویان؛ 3. انتخاب افراد مناسب؛ 4. راهبرد و چشم‌انداز دانشگاه؛ 5. منابع.