تاثیر محافظه‌کاری حسابداری بر تصمیمات سرمایه‌گذاری مدیران

نقش محافظه‌کاری حسابداری کاهش مشکلات نمایندگی مربوط به تصمیمات سرمایه‌گذاری مدیران توسط صاحب‌نظرانی چون واتز(2003)، بال و شیواکومار(2005) و احمد و دویلمن(2010) مطرح شده است. انتظار می رود محافظه‌کاری حسابداری با شناسایی به هنگام‌ زیان‌های ناشی از پروژه‌هایی با npv منفی سبب اجرای اقدامات اصلاحی در این زمینه شده و همچنین انگیزه‌ی مدیران برای پذیرش این نوع پروژه‌ها را کاهش داده و موجب کاراتر شدن سرمایه‌گذاری‌ها شود. این تحقیق به بررسی رابطه محافظه‌کاری حسابداری با سودآوری آتی، به عنوان معیاری از تصمیمات سرمایه گذاری مدیران، در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1380 تا 1389 می‌پردازد. با توجه به مزایای محافظه‌کاری در بهبود کارآیی تصمیمات سرمایه‌گذاری، فرض شده است که رابطه‌ی مستقیمی میان محافظه‌کاری حسابداری و سودآوری آتی وجود دارد. بر اساس یافته‌های تحقیق رابطه معناداری بین محافظه‌کاری حسابداری و معیارهای سودآوری آتی وجود ندارد که این یافته‌ها برخلاف یافته‌های احمد و دویلمن(2010) می‌باشد. این نتایج نشان می‌دهد که محافظه‌کاری حسابداری نقش بااهمیتی در تصمیمات سرمایه‌گذاری مدیران ایفا نمی‌کند.