بررسی تاثیر تعهد قبلی حسابرس و ریسک محیط کنترلی بر ارزیابی رویدادهای پس از تاریخ ترازنامه

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر ناشی از تشدید تعهد و ریسک محیط کنترلی برتعدیلات پیشنهادی حسابرس نسبت به رویدادهای پس از تاریخ ترازنامه است. بدین منظور، از طرح عاملی بین گروهی 2×2 استفاده گردید. نمونه آماری پژوهش شامل 130 نفر از سرپرستان، سرپرستان ارشد، مدیران و شرکای شاغل در موسسات حسابرسی معتمد سازمان بورس و اوراق بهادار تهران در سال 1402 است. به منظورآزمون فرضیه‌های پژوهش از تحلیل واریانس چندعاملی مستقل استفاده شده است. نتایج نشان داد که هنگامی حسابرسان اصلاحات حسابرسی کمتری (بیشتری) در ارتباط با رویدادهای پس از تاریخ ترازنامه‌ای انجام می‌دهند که این رویدادها بعد (قبل) از انتقال دیدگاه اولیه آن‌ها به مدیریت مبنی بر ارائه منصفانه صورت‌های مالی شناسایی شود. همچنین نتایج حاکی از آن است که ریسک محیط کنترلی، اثر تعهد قبلی بر ارزیابی حسابرسان از رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه را تعدیل می‌نماید و تعهد قبلی حسابرسان به مدیریت مبنی بر ارائه منصفانه صورت‌های مالی اثر کاهش بیشتری بر اصلاحات پیشنهادی حسابرسی در شرایط ریسک کنترلی پایین در مقایسه با ریسک کنترلی بالا دارد. با توجه به این نتایج می‌توان بیان نمود توجه به ساز و کارهای نظارتی در راستای کاهش سوگیری ناشی از تعهد قبلی حسابرسان می‌تواند منجر به بهبود کیفیت قضاوت آن‌ها در ارتباط با ارزیابی رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه گردد.

investigating the effect of auditor’s prior commitment and risk on evaluation of subsequent events

the goal of the present study was to investigate the effect of prior commitment and control environment risk on auditors’ proposed adjustments regarding subsequent events. to this end, a between-groups 2x2 factorial design was used. the statistical sample of this research includes 130 supervisors, senior supervisors, managers and partners who were employed in auditing organizations certified by tehran securities exchange organization in 2023. to test the research hypotheses, independent multifactor analysis of variance was used. the findings revealed that auditors make smaller (larger) audit adjustments of subsequent events when these events are identified after (before) communicating their initial viewpoint regarding the fair presentation of financial statements to the management.  moreover, the findings indicate that control environment risk moderates the effect of prior commitment on auditors’ assessment of subsequent events and, compared to a high-risk control environment, auditors’ prior commitment to the management regarding the fair presentation of financial statements leads to a greater reduction in the proposed audit adjustments under a low-risk control environment.  with regard to these findings, we can say that considering supervisory mechanisms for reducing the bias stemming from auditors’ prior commitment can improve the quality of their judgment about the evaluation of subsequent events.