اثر افشای داوطلبانه اطلاعات غیر مالی تاریخی و آینده نگر بر عملکرد پایداری غیر مالی شرکت ها

افشای اطلاعات یکی از عناصر مهم بازار سرمایه است که شفافیت در مبادلات و کاهش عدم تقارن اطلاعاتی را در پی دارد و منجر به افزایش کارایی بازار و بهبود عملکرد پایداری می‌شود. با توسعة بازارها و افزایش انتظارات ذی‌نفعان، افشای اطلاعات مربوط به رعایت مسائل اجتماعی، توسعه پایدار و پایندگی نیز بیش‌ازپیش ضرورت یافته است و مدیران در صورت فزونی منافع افشا داوطلبانه بر هزینه آن، اطلاعات را افشا خواهند نمود. براین‌اساس پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی (تاریخی و آینده‌نگر) بر عملکرد پایداری غیرمالی شرکت‌ها انجام شده است. بدین منظور داده‌های 120 شرکت از جامعه آماری  طی سال‌های 1392 تا 1398 مورد بررسی و تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. متغیرهای اصلی تحقیق، افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی و عملکرد پایداری غیرمالی است. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌ها از روش مدل رگرسیون چندگانه (رویکرد داده‌های تابلویی) استفاده گردید و یافته‌ها بیانگر این موضوع است که افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی تاریخی بر بهبود عملکرد پایداری غیرمالی شرکت‌ها اثر مثبت و معنی‌داری دارد درصورتی‌که افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی آینده‌نگر اثر معناداری بر عملکرد پایداری غیرمالی شرکت‌ها ندارد.

the effect of voluntary disclosure of historical and prospective non-financial information on the non-financial sustainability performance of companies

disclosure of information is one of the important elements of the capital market, which leads to transparency in exchanges and reduces information asymmetry, and leads to increased market efficiency and improved stability performance. with the development of markets and increasing stakeholder expectations, disclosing information related to social issues, sustainable development, and sustainability has become more necessary. managers will disclose information if the benefits of voluntary disclosure outweigh the cost. accordingly, the present study aims to investigate the effect of voluntary disclosure of non-financial information (historical and prospective) on the performance of non-financial sustainability of companies. for this purpose, the data of the 120 firms from the statistical population have been investigated and analyzed in the period from 1392 to 1398. the main variables of research are voluntary disclosure of non-financial information and performance of non-financial sustainability. to analyze the data and test the hypotheses, a multiple regression model (using the panel data method) has been used and the findings indicate that voluntary disclosure of historical non-financial information has a positive and significant effect on improving the performance of companies’ non-financial sustainability, while voluntary disclosure of future non-financial information does not have a significant effect on the performance of companies’ non-financial sustainability.