بررسی تاثیر کیفیت گزارشگری مالی بر رابطه بین بیش‌اطمینانی مدیریت و کارایی سرمایه‌گذاری در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

ویژگی های شخصیتی مدیران می تواند بر تصمیمات سرمایه گذاری شرکت تاثیر گذارد. یکی از مهمترین ویژگی های شخصیتی مدیران، بیش اطمینانی است که بر ریسک پذیری تاثیر دارد. بیش اطمینانی یا اعتماد بیش از حد به خود می تواند به عنوان یک اعتقاد بی اساس در مورد توانایی های شناختی، قضاوت ها و استدلال شهودی فرد تعریف شود. مدیران بیش اطمینان دقت اطلاعات خود و به تبع آن سودها و جریان های نقدی آتی واحد تجاری خود را بیش از حد تخمین می زنند و ممکن است اقدام به سرمایه گذاری در طرح هایی نمایند که فاقد جریان نقدی مورد نیاز برای کسب بازده مورد انتظار سهامداران باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر کیفیت گزارشگری مالی بر رابطه بین بیش اطمینانی مدیریت و کارایی سرمایه گذاری در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. جامعه آماری پژوهش را 112 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1386 تا 1394 تشکیل می دهد. در این پژوهش، برای اندازه گیری بیش اطمینانی مدیریت از سنجه مبتنی بر سوگیری مدیران در پیش بینی سود استفاده شده است. کیفیت گزارشگری مالی مورد نظر در این پژوهش نیز برای هر شرکت سال با استفاده از داده های حسابداری برای یک دوره پنج ساله و با به کارگیری رگرسیون غلتان اندازه گیری شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه اول پژوهش نشان می دهد بیش اطمینانی مدیریت منجر به کاهش کارایی سرمایه گذاری می گردد. همچنین، نتایج آزمون فرضیه دوم پژوهش نشان می دهد کیفیت گزارشگری مالی رابطه بین بیش اطمینانی مدیریت و کارایی سرمایه گذاری را تضعیف می کند. بر اساس بررسی های بیشتر، رابطه اندازه شرکت، رشد فروش و نسبت وجوه نقد عملیاتی با کارایی سرمایه گذاری، معنادار است

Financial Reporting Quality and Relation between Managerial Overconfidence and Investment Efficiency

Managers’ personality traits can affect investment decisions of a firm. One of the most important personality traits of managers, which affects risk taking is overconfidence. Overconfidence can be defined as an idle belief  in oneself cognitive abilities, judgments and intuitive reasoning. Overconfident managers overestimate their information accuracy and consiquently, their enterprise future earnings and cash flows. Also they may invest in projects with no cash flow required to achieve shareholders’ expected return.  This study is aimed to investigate effects of Financial Reporting Quality on the relation between Managerial Overconfidence and Investment Efficiency in Firms Listed in Tehran Stock Exchange. The sample consists of 112 firms listed in Tehran Stock Exchange during the years from 2007 to 2015. This study uses a manager’s bias as a criterion in order to measure managerial overconfidence. Financial reporting quality in this study for each firmyear is measured using accounting data of a five year period and rolling regression.The results of testing first hypothesis suggest that managerial overconfidence leads to a reduction of investment efficiency.The results of testing second hypothesis indicates that Financial Reporting Quality weakens the relation between Managerial Overconfidence and Investment Efficiency. According to further investigations, firm size, sales growth and operating cash flow ratio have a significant relation with investment efficiency.