بررسی رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی با افشا اطلاعات پایداری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

موضوع و هدف پژوهش: ازآنجاکه احتمال دارد شرکت‌ها از گزارش‌های پایداری به‌عنوان ابزاری جهت مشروعت بخشیدن به عملکرد خود استفاده کرده و کاستی‌های مربوط به کیفیت گزارش‌های مالی خود را از طریق این اطلاعات پوشش دهند هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و افشای اطلاعات پایداری هست تا از این طریق شرکت‌هایی که واقعا ازنظر اجتماعی مسئولیت‌پذیر می‌باشند شناسایی شوند. روش‌شناسی پژوهش: پژوهش حاضر از بُعد هدف از نوع توصیفی و تحلیلی و از بُعد نتیجه، پژوهشی کاربردی است. در این پژوهش برای برازش الگو از روش حداقل مربعات معمولی و رگرسیون چند متغیره استفاده‌شده است و داده‌ها از نوع ترکیبی است. هم‌چنین، برای انجام برآورد از نرم‌افزار eviews نسخه 9، برای 92 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 13931389 استفاده‌شده است. یافته‌های پژوهش: نتایج حاصل از تخمین مدل نشان می‌دهد که بین مدیریت سود، محافظه‌کاری و کیفیت اقلام تعهدی با افشا اطلاعات پایداری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. اما بین شاخص افشای الزامی و افشا اطلاعات پایداری رابطه معناداری مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش مشخص می‌گردد که شرکت‌هایی که مدیریت سود انجام می‌دهند از اطلاعات پایداری به‌عنوان جایگزینی برای کیفیت پایین گزارشگری استفاده می‌کنند. همچنین شرکت‌های محافظه‌کارتر و شرکت‌هایی که کیفیت اقلام تعهدی بالاتری دارند، اطلاعات پایداری را به‌عنوان مکملی برای کیفیت گزارشگری خود در نظر می‌گیرند. اما از روی شاخص افشای الزامی بورس نمی‌توان در مورد هدف افشا اطلاعات پایداری اظهارنظر کرد.