کمّی سازی و ارزیابی تجربی معیار نوینِ کیفیت حسابداری

مطالعات اخیر حاکی از آن است که حق الزحمۀ حسابرسی، اطلاعاتی پیرامون عواملی همچون دامنۀ رسیدگی، ریسک حسابرسی و بزرگی صاحبکار و همچنین عامل کیفیت حسابداری فراهم می آورد. بنابراین با کنترل این عوامل، می توان بخش باقی ماندۀ حق الزحمۀ حسابرسی را به عنوان معیار نوین کیفیت حسابداری تلقی نمود. با این وصف، هدف از انجام پژوهش حاضر، در وهلۀ اول، کمّی سازی و در وهلۀ دوم، ارزیابی تجربی معیار یادشده می باشد. برای کمّی سازی معیار نوین کیفیت، پس از برازش مجموعه ای از عوامل اثرگذار بر حق الزحمه حسابرسی، قدر مطلق بخش باقی ماندۀ حق الزحمۀ حسابرسی به عنوان کیفیت حسابداری در نظر گرفته می شود. برای ارزیابی تجربی معیار یادشده، ارتباط معیار نوین با سایر معیارهای سنتی کیفیت حسابداری (نظیر مدل های جونز، جونز تعدیل شده، دیچاو و دیچو، تغییرپذیری سود و هموارسازی سود) بهره گرفته می شود. جامعۀ پژوهش، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار در بازه زمانی 1386 تا 1393 می باشد. یافته های پژوهش، حاکی از آن است که ضمن امکان کمّی سازی معیار نوین کیفیت حسابداری، رابطه معنی داری بین معیار نوین کیفیت حسابداری با مدل های جونز و جونز تعدیل شده وجود دارد. با این حال، شواهدی مبنی بر وجود رابطه معنی دار بین معیار نوین کیفیت حسابداری با معیارهای دیچاو و دیچو، تغییرپذیری سود و هموارسازی سود وجود ندارد. در مجموع، شواهد حاکی از آن است که معیار نوین کیفیت حسابداری، برخلاف مبانی نظری پشتوانه آن، نمی تواند در ایران، ابعاد مختلف کیفیت حسابداری را احصا نماید.

Quantization and Empirical Evaluation of New Measure of Accounting Quality

Recent studies (e.g., Hribar et al 2014) suggest that audit fees have information about numerous factors such as the range and extent of audit verification, audit risk, employer dignity and overall accounting quality. Thus, by controlling the multiple factors, the residual part of audit fees can be considered as a new measure of accounting quality. The purpose of this study in the first place is quantization and in the second place is empirical evaluation of the measure. After controlling a series of factors affecting the audit fee, the absolute residual of audit fee model gives one proxy for new measure of accounting quality. For empirical evaluation, the relation between the new measure and other traditional measures (such as Jones model, modified Jones model, Dichev & dichaw model, variability of profits and income smoothing) is used. Statistical population includes all of the firms listed in Tehran stock exchange in the period from 2007 to 2014. The findings indicate a significant relation between the new measure of accounting quality and Jones and modified Jones models. However, evidence indicates no significant relation between new measure of accounting quality and other traditional measures. In sum, the evidence suggests that the new measure of accounting quality cannot capture the different dimensions of accounting quality in Iran.