بررسی وضعیت فقر در برنامه های توسعه پس از جنگ (88-1368)

مقاله حاضر، وضعیت فقر در ایران طی برنامه‌های توسعه اول تا چهارم را مورد بررسی قرار داده است. بدین‌منظور پس از ارایه تعاریف فقر و انواع آن و مروری بر مطالعات انجام‌شده، خط فقر مطلق و نسبی محاسبه و سپس شاخص‌های فقر محاسبه شده است. برای به‌دست آوردن خط فقر مطلق کل، خط فقر مطلق غذایی براساس رویکرد حداقل نیازهای اساسی، محاسبه و حداقل نیازهای غیرغذایی به آن اضافه شده است. خط فقر نسبی از 66 درصد میانگین مخارج کل خانوار به‌دست آمده است. نتایج، دلالت بر آن دارد که در طول دوره مورد بررسی، موفقیت چشمگیری در کاهش فقر نسبی نداشته‌ایم. در مناطق شهری، خط فقر نسبی و مطلق بزرگ‌تر از مناطق روستایی بوده است. همچنین در مناطق روستایی تمامی شاخص‌های فقر (درصد فقر نسبی و درصد فقر مطلق) از مناطق شهری بزرگ‌تر بوده است.