تحلیل مقایسه‌ای اثر سیاست‌های اقتصادی (پولی و مالی) بر روی بیکاری فارغ‌التحصیلان دانشگاهی و بیکاری کل

در این تحقیق به بررسی مقایسه‌ای چگونگی تاثیرگذاری سیاست‌های پولی و مالی بر بیکاری کل و بیکاری فارغ‌التحصیلان دانشگاهی طی سال‌های1353 تا 1392 پرداخته شده و با استفاده از روش خودتوضیحی با وقفه‌های گسترده(ardl) مدل‏های کوتاه‌مدت، بلندمدت و تصیحح خطا برآورد می‏گردند تا میزان تاثیرگذاری سیاست‏های اقتصادی با لحاظ وقفه در مدل بر دو نوع بیکاری کل و فارغ‏التحصیلان سنجیده شود و نحوه‏ی تصحیح مدل از مسیر بلندمدت خود تبیین گردد. نتایج تجربی حاکی از آن است که در بلندمدت در صورتی که پایه پولی یک واحد درصد رشد داشته باشد نرخ بیکاری فارغ‌التحصیلان 6.06 درصد و نرخ بیکاری کل 9.65 درصدکاهش می‌یابد. همچنین رشد یک واحد درصد مخارج دولت نرخ بیکاری فارغ‌التحصیلان دانشگاهی را 5.89 درصد و نرخ بیکاری کل را 3.58 درصد کاهش می‌دهد. ضمن این که یک واحد درصد رشد سرمایه‌گذاری خصوصی در ماشین‌آلات، نرخ بیکاری فارغ‌التحصیلان را 11.43درصد و بیکاری کل را 0.26 درصد تقلیل می‌دهد. انقلاب، جنگ و تحریم‏ها نیز به جهت آسیب‌های وارده به اقتصاد با ضرایب 3.06 و 0.134 به ترتیب سبب افزایش بیکاری فارغ‌التحصیلان و بیکاری کل می‏شوند. نتایج یاد شده همسو با نتایج تحقیقات مشابه، تحریک تقاضا را عامل کاهنده بیکاری معرفی می‏کند.